Jy's POV
Kinabukasan... Maaga pa lang dumating na si Moon ko. Ang sweet at talagang may pabouquet of roses pa.
"Happy 1st daysary..." bati niya sabay kiss pa sa akin sa cheeks. Kinikilig ako!! Kasi naman hindi pa ako sanay sa mga ganito. Bago pa ang lahat sa akin. First Boyfriend ko nga siya di ba?
"May pa-daysary ka pa jan. Pero thank you. Happy 1st daysary." sabi ko naman at nagkiss sa kanya.
"Lika na?" tanong niya at iniabot niya yung kamay niya sa akin. Tinanggap ko naman.
"Wait! Papasok ko lang to ha." paalam ko tsaka pumasok sa bahay at abot sa maid nung bouquet. Lumabas din ako agad, baka malate kami no! Ayoko naman na madamay pa siya sa pagiging late comer ko.
"Now, lets go?" tanong agad niya sa akin.
"Sure! Pero next time wag ng ganito ha. Bahala ka baka mamaya masanay na ako na may daladala kang roses araw araw." sabi ko. Kasi baka masanay ako sa mga ganito at hanapin ko ito araw- araw. Isa pa baka magsawa ako agad sa ganito. Para sa akin sapat na ang makasama siya. Yun ang happiness ko ngayon. Korni no? Pero ganun naman talaga eh! Lalo na kapag inlove!
"Yes po. Gusto ko lang kasi maging special yung day na ito." parang batang tugon niya at explain na rinn kung bakit ganun.
Tumango ako ng ilang beses at saka nagsimula ng maglakad. Nakahabol naman siya agad sa akin at sinabayan na ako. Tsaka niya hinawakan yung kamay ko na inikot niya para naka-akbay siya sa akin.
"Special naman to ah."sabi ko naman.
"Bakit? Dahil kasama mo ako?" pabiro niyang sabi sabay smirk at wink. AUGH!!! Sobrang nakakakilig yun!!!
"Ano ba yan! Inunahan mo ko! Pero hindi eh." sabi ko naman. Asus palusot!! #PALUSATSIAKO pero aminin totoo na special ang day na ito dahil kasama ko siya. At araw-araw ay magiging special dahil kasama ko siya. Ay bumanat daw ba ako? #InloveNaInloveNaInlovesiAKOkayBlaze
"Eh ano?" malapit na sa simangot yung curve sa labi niya.
"Kasi ngayon yung araw na ipakikilala mo ako sa parents mo." sabi ko sabay ngiti sa kaniya at pinch sa cheeks niya. Yung super super super na kahit ang langgam ay magkaka-diabetes sa sobrang tamis ng ngiti ko.
Pero natigilan siya kaya pati ako napahinto sa paglalakad.
"Oo nga pala." sabi niya at napahawak pa sa batok niya. Parang may problema.
"May problem ba?" nag-aalalang tanong ko sa kaniya.
"Wala naman. Lika na. Alis na tayo." sagot niya sa tanong ko. Pero feeling ko may problema talaga.
"Ok." yan na lang ang nasabi ko. Ayoko na namimilit ako, gusto ko kusa na sinasabi sa akin. I respect others privacy para irespect din nila ako.
Habang naglalakad kami puro katahimikan lang. Hindi siya nagsasalita kaya hindi rin ako nagsalita. Parang ang lalim ng iniisip niya sobra at kailangan niya pang tumahimik. Nilalaro niya lang yung mga daliri ko.
"Uhm.. Moon, pwede bang hindi muna tayo pumunta kila mama ngayon?" at last! Nagsalita na siya!!! Pero teka!! Bakit naman kaya? May problema kaya sa bahay nila?
