Mon Ange

MEKTUP

9 Kasım 1948
Mon Ange,
Senden haber alamamak beni nasıl endişelendiriyor bilemezsin.Beni birazcık olsun tanıyorsan senden asla vazgeçmeyeceğimi biliyor olmalısın.Beni sevmediğine inanmak istemiyorum.Çünkü eğer bu umudumu da elimden alırsan yaşayabilecek bir amacımın kalacağını sanmıyorum. Lindsey,beni sen hayata döndürdün ve böylece gidemezsin. Yalvarırım sadece yaşadığını belirtecek bir cevap ver.Bu acıya katlanamıyorum

29 Ağustos 2015
Elimi henüz yudumlamadığım içi çay dolu kupaya uzattığımda bumbuz olduğunu farkettim. Cidden kaç saattir bilgisayarın başındaydım ben? Bakışlarımı pencereye çevirdiğimde günün ağarmaya başladığını farkettim. Emin olduğum bir şey var ki şuan zombi gibi gözüküyorum. Pek de bir sonuca varamamanın hayal kırıklığıyla oturduğum sandalyeden kalkarak banyoya ilerledim. Bir duşa girsem iyi olacaktı. Bugünkü derse geç kalmamam gerekiyordu. Aslında hiçbir derse geç kalmamam gerekiyordu ama ben düzenli olarak her derse geç kalıyordum. Küveti buz gibi suyla doldurduktan sonra içine girdim. Kulağa pek hoş gelmese de her sabah soğuk suyla kendime gelebiliyorum. Zeus'u yarım saatte olsa dışarı çıkartmam gerektiğini hatırlayınca aceleyle küvetten çıkıp üzerime sıradan bir şeyler geçirdim. Annemin odasının önünden geçerken hala yatakta olduğunu gördüm. Dün Hayvanları Koruma Derneği'nden arkadaşları gelmişti, baya yorgun düşmüştü. Dönünce mutfağı toplayacağıma dair kendi kendime söz vererek Zeus'u alıp çıktım. Telefonumu çıkartıp müzik dinlemeye bile üşeniyordum. Zaten kulaklığım da karışık bi halde olmalıydı. Zeus bu kadar hareketli olmak zorunda mıydı cidden? Bu sabah da hayattan soğumuştum. Bir haftadır gecem gündüzüme karışmıştı zaten. Sıkıcı hayatıma hareket veren olay başta bana çok heyecan verse de hiç bi ilerleme olmayınca hayatımı eski haline çevirmişti. Belki birilerinden yardım isteyebilirdim ama bu konularda bencil davranıyorum ne yazık ki. Bunda okuduğum bölümün çok etkisi var açıkçası. Neyse bu konuyu düşünmek için yeterince zamanım olacak.