chapter 3:natnat kulit

34 1 0
                                    

Si nathan buenavista po ang nasa media>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

eimlyn pov

"Hoy!!!! Ate!!!! Baka may balak ka ng bumangon!!!! May pasok po ngayon!!!!!!!"sigaw na kapatid kong lalaki

"Lumabas ka nga!!!!"sigaw ko sa kanya habang nakapikit ako at nagtalukbong uli ako ng kumot

At nadinig ko na sumara na ang pinto. Lumabas na siguro.
Panira ng tulog

>_________<

Pagkaraan lang may naramdaman akong umupo sa tabi ng kama ko.

Ang kapatid ko na naman siguro.

Umupo muna ako at...

"Ano ba sabi ng lum...................."

O__________________O

"Ikaw talaga kahit kailan tulog mantika ka:)"ang sabi niya ng nakangiti

"pa....paano...ka...naka....pasok dito??"nauutal at nagtatakang tanong ko sa kanya

"Pumasok ako sa pintuan"pilosopong sagot niya

"Aish.....alam kong pumasok ka sa pintuan noh." Sabi ko sa kanya sabay hirap ko sa kanya

Pero nginitian niya lang ako.

"Bumangon ka na po mahal na prinsesa at maligo kana dahil may pasok pa po tayo mahal na prinsesa.............o baka??"

"o baka ano???"takang tanong ko sa kanya

"O baka gusto mo ako na magpaligo sayo????"

O______________O

Hinampas ko siya ng unan at tumakbo na ako papunta sa c.r

"Hahahahahahaha!!!!!!!!!"tawa niya yan

"Aish....baka ikamatay mo yan!!!"sigaw ko sa kanya

hindi ko alam kung gaano na kapula ang mukha ko. Lakas talaga niya makatrip.

Makapaligo na nga baka totohanin pa niya. Basta pa naman may pagkasira ulo yon.






"Ma alis na po kami!!!" Paalam ko kay mama

"O siya sige mag iingat kayo!!"sabi ni mama

At nagsimula na kaming maglakad ni natnat.







Pagdating namin sa school ay  marami narin mga estudyante.
Pumasok na kami ni natnat sa room namin dahil ilang oras lang ay magsisimula na first subject namin.












Magkatabi kami sa upuan ni natnat. Ayaw kasi daw niya na katabi ang mg kaklase namin.
Oh!! Diba may saltik ata talaga siya sa utak.










Naala ko pa nung inarrange kami kung sino makakatabi namin.
Hindi dapat ako nun ang katabi niya, pero bigla siyang lumapit nun sa teacher namin at nakiusap siya na ako nalang daw ang katabi niya.

Nung una ayaw ni mam dahil magugulo na naman ang arrangement namin.

Pero sinabi niya bigla na kung di daw siya itatabi sa akin ay di na siya papasok para mag aral.

Nagulat nga ako nung sinabi niya yun............................para siyang batang nag mamakaawa nun sa teacher namin.

Napailing nalang nun si mam sa kanya at sa bandang huli ay pumayag din ito.

Hindi lang dahil sa kakulitan niya kundi president din kasi si natnat sa campus journalism, at varsity player din siya ng basketball. Malaki kasi ang contribution niya sa school kaya medyo malakas siya sa mga teacher.

pagkatapos niya nun mapapayag si mam ay para siyang batang tuwang tuwa.

Napailing nalang nun din ako sa kakulitan niya. Minsan naiisip ko kung paano ko ba siya talaga naging kaibigan at kung bakit ba nahulog ang loob ko sa kanya.








flashforward......

nandito kami ngayon ni natnat sa likod ng school may garden kasi dito at tahimik ang paligid.

lunch time kasi ngayon kaya tumambay muna kami ni natnat  dito. Pero sa totoo lang ginawa na nga namin itong tambayan lagi kasi kaming nandito sa tuwing may bakante kaming oras.

"Eim...."tawag sa akin ni natnat

"Hmmmm...bakit?"tanong ko sa kanya

"Pahiga sa lap mo ah??? iidlip lang ako"ang nag pout pa ang loko

Pero bago pa ko makapagsalita ay humiga na siya At nakapikit na siya.

Hinayaan ko na lang siya. Hobby na nga niya ang humiga sa lap ko lagi eh.

Hinaplos haplos ko nalang ang  buhok niya at di ko maiwasan titigan ang napakaamong niyang mukha.

Ilang beses kong iniwasan na mahulog ang loob ko sa kanya pero wala eh........ang sabi nga nila kapag tumibok ang puso wala ka ng magagawa.

Gusto ko si natnat...hindi pala mahal ko na siya..simula nung magkakilala kami ay mayroon na akong nararamdaman sa kanya.

Pero tinago ko ito dahil ayokong masira ang magandang pagkakaibigan namin.

Masaya na ako na nakikita at nakakasama ko siya. Siguro dream come true nalang ang maging kami...

Marami ang nag aakala na kami.
Pero hindi nila alam na magkaibigan lang kami.

Isa si natnat sa mga inspirasyon ko kung bakit ako nag pupursige sa buhay.

Makulit man siya ay importante siya sa akin. Naiisip ko palang na mawawala sa akin si natnat ay parang di ko kakayanin.
Dahil sa totoo lang ang laki na ng puwang niya sa puso ko na. I cant leave without him. Ang corny....pero totoo ng lahat yun.

Siya yung tipo ng tao na dapat pinapahalagaan.





Nagpapasalamat ako sa diyos dahil binigay niya ang tulad ni natnat sa buhay ko...........................................ang taong tumulong sa akin para makalimutan ko ang masakit na nakaraan ko...........................................









A/N:pasensya na po sa mga grammatic at typos error.
Salamat din po sa mga nagbabasa nitong story ko.
Sensya na po kung pangit......first time ko lang po kasi:). I hope magustuhan niyo po:)







King Of My HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon