Ben tenefüs için sabırsızlanıyordum. Onunla konuşmak için çok heyecanlıydım. Sonunda zil çalmıştı ve Aras yanıma geldi ve bana;
-Pardon senin adını hatırlıyamadım neydi acaba. Dedi. Benim dünyam başıma yıkılmıştı. Ben onun herşeyini bilirken o benim ismimi bile bilmiyordu.Gözlerim dolmuştu ve titrek bir şekilde;
-Zeynep. Dedim. Aras;
-Proje hakkında bilgi edinmek için kütüphaneye gidelim ne dersin?
Üzgün gözlerle
-Evet,olur gidelim.
Kütüphaneye vardık. Kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.Bu gün pazartrsiydi kütüphane erken kapatılıyordu. Biz bunu unutmuştuk görevli tüm öğrencileri dışarı çıkarmış hatta kapıları bile kitlemişti. Biz kütüphanenin arka tarafında olan biyoloji ansiklobedilere dalmıştık. Sonra Aras saatin geç olduğunu söyledi ve evlerimize gitmek için kapıya yöneldik. Oda ne? Kapı kitli ne yapacaktık bilmiyordum.