Yine herzamanki gibi sabahtı. Yine hüzünlü bir gündü çünkü gamzelim benim değildi. Onu her gün görmek ve ona dokunamamak acı veriyordu. Ben onu düşünürken onunla hayallere dalmışken odamın dışından bir ses geldi. Bu annemdi bana;
-Hadi gel kızım kahvaltı hazır.
Dedi.
Annemin sesiyle irkildim ve aşağıya indim. Hiç iştahım yoktu. Annem dalgın olduğumu görünce kendini tutamadı ve;
-Neyin var kızım günlerce böylesin ağzına bir lokma bile girmedi bak korkutuyosun ve üzüyosun beni.dedi.
Ben annemi geçiştirmek için
-Sınav sitresi anne önemli bişey deil. Dedim.
Ama içim yanıyordu okyanusu getirseler dindiremezlerdi bu yangını. Okul vakti gelmişti. Okula gittim. Benim gamzelim, okulun populer çoçoğuydu. Herkes onu sever ona bayılırdı ben bu durumdan çok haz etmezdim. O, sadece benim olsun beni sevsin isterdim. Okula geldiğimde kolunda Meltem' i gördüm. Başımdan kaynar sular indi sinirden ne yapacağımı şaşırmış bir haldeydim. Ama gamzelim yani Aras onu istemiyor Meltem sülük gibi ona yapışmış duruyordu. Böyle olması içime biraz su serpmişti. Ama yinede Meltem' i hala gebertmek istiyordum. Ders zili çaldı. En azından Arasla aynı sınıftaydık ona doya doya bakabiliyordum. Ders biyolojiydi. Öğretmen sınıfa girip;
-Evet arkadaşlar bu gün sizlere proje ödeclerinizi vericem şimdi eşlerinizi açıklıyorum. Ali Mahmut ile Ayşe Harun ile Aras ise Zeynep ile.dedi. ve başkalarıda eşleştirdi. Ama ben hala olayın şokundaydım.Zeynep bendim. Aras arkasını döndü ve bana göz kırptı.Şöyle dedi;
-Tenefüste proje hakkında konuşalım.
