Kahve kadardır en az ,
Onu sevdiğim kadardı işte ...
Onu tutunca yanan ellerin ,
Seni düşünürken ki hayallerimdi işte .
"Bir kahve bir bardağa ne kadar yakışır" derdim ,
Bir sen bir bana ne kadar yakışıyorsa .
Sonra o da senin gibi az şekerliydi .
Acı bir gülümsemen , sıcak bir yüreğin vardı.
Güldünmü çıkardı bütün tadın .
Kahve kadar işte .
Tadım tuzum kaçardı onu alınca ellerime .
Yanardım parmaklarımın uçlarına kadar .
Sonra seni görünce öyle , elinde kahvenle ,
Bu kez başlardı yanmaya , kalbimin uçlarına kadar.
Kahvem kadar ,
Yanmalarım , şekerlerin , tadın , tuzun.
Kahvem kadar dedimya .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜRÜLTÜM
AcakAçık çay içerdi hep . Demli olunca bardağın diğer tarafından beni göremezmiş , öyle derdi.
