Bugün yine aynı yerde, aynı saatde Mirsat'ımın yanına gidecektim. Ona utanmadan her şeyimi söyleyecem. Hatta bi yerde beni beklesin. Onla beraber çıkalım dicem. Kabul eder. Çünkü o bana kıyamamayan çocuk. Ama annesi sorun. Annesiyle birlikte çıkıyor okuldan. Yada bi gün okuldan sonra, okulda kalsana diyecem. Ya ben bunları düşünürken, o başka şeyler düşünüyorsa. Hayallerimin hepsi yıkılırdı. 2 gün ağlardım herhalde ya. Olsun o benim herşeyim, o benim kahve gözlüm. Ondan asla vazgeçmem, vazgeçemem...
