It was when...

Chapter Two

"IT'S nice doing business with you, Lorraine. Expect the proposal draft by late tomorrow. I will be personally handling this" he stood up and offered his hand.

"Such a pleasure. I'll be expecting it" inabot niya ang kamay ni Gian for a handshake.

Binitawan ni Gian ang kamay niya "Would you have any inquiries, please do not hesitate to contact me or my secretary"

Ano ba yan ni hindi man lang ngumiti

She smiled "Will do. Gian...mind if I ask you?"

Umupo si Gian "Ask me what?"

"Out. Ask you out. Lunch?" She smiled.

She's very frank and straightforward. She's a kind of lady na alam niya ang gusto niya. Isang trait na nakuha niya mula ng natira siya overseas at doon tumira for 8 years. Bunso siya at nag-iisang babae sa tatlong magkakapatid kaya lumaki siya sa luho pero hindi naman siya abusada. Alam niya ang limitations niya. She's practically an independent woman.

"Out?" Gulat na sagot ni Gian

"Oo. Lunch out. Nothing really personal I just want to further know your plans for our project and...you" she said.

Yumuko si Gian "I'm sorry Lorraine but I have to decline"

"And may I know why?"

Hindi sumagot si Gian

"Probably a jealous girl friend. I understand"

Dumilim ang mukha ni Gian "Expect the draft tomorrow" saad ni Gian without looking at her.

What's his problem? May LQ ata sila

"Okay. I'll go now"

NAGING palaisipan kay Lorraine kung bakit parang ang seryoso at ang cold ni Gian. Siguro nga tama ang hinala niya na may problema ito sa girl friend nito.

Bruhang babae ang yummy ng boy friend eh inaaway

Siya ang pinapahawak ng Kuya niya sa project na ito. She's still thinking about it since she's busy with her Event Planning business. Kasyoso niya ang kanyang bestfriend sa negosyong iyon. Itinuturing niyang baby iyon kaya hindi niya alam kung kaya pa niyang mag handle ng project sa real estate company ng pamilya niya. Siya nalang kasi sa kanilang magkakapatid ang hindi hands on sa family business, iba naman kasi ang gusto niya.

Ang gusto niya ay career hindi trabaho. Career na gusto niya ang kanyang ginagawa at bonus nalang ang profit, compared sa trabahong profit ang inuuna kahit hindi ka naman masaya. Iyan ang view niya sa buhay. She wants to enjoy her life to the fullest.

"Lorie!" tawag sa kanya ngunit ayaw niyang lumingon.

Kilala niya kung kaninong boses yun. She continue to walk towards the parking lot pretending to hear nothing but suddenly, someone grabbed her arm.

"Lorie, iniiwasan mo ba ako?" saad ng lalaki.

Tama siya. Kilala niya ito. Ito ang overly attached ex niya. Well not really ex as in ex boy friend but ex as in ex fling...at least in her world.

"Bakit naman kita iiwasan Edward?"

"Ewan ko"

"Eh hindi mo naman pala alam eh"

"Pwede ba tayong mag-usap Lorie?"

"May dapat ba tayong pag-usapan?"

"Tayo"

"Tayo? Naging 'Tayo' ba? Hindi ako aware"

"Wag na tayong mag lokohan dito Lorie"

"Wala akong niloloko dito Edward"

"Hindi ko kaya ng wala ka Lorie"

"Ako kaya ko"

Hinigpitan nito ang pagkakahawak sa braso niya "nasasaktan na ako" ngunit hindi pa rin siya binitawan nito. Tinitigan niya ito at kitang kita niya ang galit sa mata nito "will you please let go of me, Edward?"

"No!" Sigaw nito

"Let her go you brute" sabay silang napalingon ni Edward. It was Gian. Papalapit ito sa kanila.

"Sabi niya nasasaktan na siya" saad nito

"Eh ano naman sayo kung nasasaktan ko na siya?"

"Ano naman sakin? Well I'm now a witness to a crime and this is a crime. I have my cellphone" inilabas nito ang cellphone and took a photo of them "I'm not just a witness now, may ebidensya na ako. Now, kapag hindi mo siya binitiwan, I will call the authorities" matapang na saad nito.

Tinignan siya ni Edward "Fine!" Binitawan siya nito at tumingin kay Gian "Isaksak mo sa baga mo itong babaeng ito" sabay turo sa kanya at umalis.

"Gosh! How violent! Thank you Gian" saad niya

"Watch your back next time. Hindi sa lahat ng panahon meron magliligtas sayo"

He's really scolding me after what happened?

"Gee. Thanks for reminding me" she said sarcastically

Akmang lalayo na si Gian pero tinawag niya iyon.

"Gian! I want to reward you for that"

"That?"

"Yeah for that. Saving me?"

"Hindi ako nagpapabayad"

"Alam ko pero I insist"

"No thanks"

"Mr. Gian Trinidad, I insist"

Hindi nakasagot ang lalaki

"So do you accept?" she said

Lumapit ito sa kanya "May magagawa pa ba ako?"

"Wala. Okay get in my car"

"I have my car"

"Paubaya mo na saakin ito. I'll drive"

"What? No. I'll drive"

"Gosh Gian, from what century you in? I'll drive. No buts"

Halatang pissed si Gian pero tumalima pa rin ito.