Siyahın Aşkı

İşte ben-1.bölüm

Merhaba,ben Ayça.19 yaşında üniversite öğrencisiyim. Belki inek diyebilirsiniz ama bir hayli çalışkanım.Tüm hayatımı okuluma adayıp bir süre ikili ilişkilere ara verdim.İkili ilişki dediğim sadece sevgili işleri değil kız arkadaşlarlada ilgilenmiyorum. Sadece kardeşim dediğim kızla takılıyorum.İyi bir dosttan öte kardeşim gibidir.O hem çalışkan hemde aşık. Ve o çocukta buna aşık.Gerçekten çok iyi bir çiftler.Ha bu arada bu kardeşim dediğim kız Melis olur ve onun sevgilisi Arda.

Küçük bir evde yaşıyorum ben.En az 8 tane kitaplık ve o kitaplıkların raflarında bir sürü roman,ders kitapları ve çeşitli dergiler gazeteler...
Birkaç bilgisayar ama internetle aram yoktur fazla. Çalışkan kızın hali başka oluyor tabii. Öyle çağa uymak içinde sosyal medyayla felan uğraşmıyorum.Varsa yoksa okul işte.
Mezun olmak tabiki çok istiyorum ama bunu en başarılı şekilde yapmak istiyorum.

Neyse işte ben size sıradan bir günümü anlatayım beni tamamen tanıyın tabi sonraki zamanlarda dist felanda olacağız.

Sabah kalktığımda mutlulukla kalkarım demeyeceğim.Her öğrenci gibi okulu sevsemde uyku problemim var benim. Uykumu bölen alarma söver daha sonra yüzümü yıkayınca kendime gelirim. Daha sonra kahvaltı hazırlarım. Yedikten sonra son kontrolü yapıp çıkarım evden. Okula giderken kulaklık ve şarkılarım vazgeçilmezimdir.Renkler ve zevkler tartışılmaz ama en etkileyici tarz şarkılar dinlerim.Hemen söyleyim.Hip-Hop. Neyse okula geldim şükür. Yine bana aşık olan o çocuk.Peşimden koşuyor ya.Bi yorulmadı ne yorulmaz adammış.Bunları diyorum ama hiç egolu felan değilim sadece sevmiyorum bu konuları. Herneyse sınıfa geçtim her zamanki yerime oturdum.Melisi beklerken hoca sınıfa girdi.Onun ardındanda Melis. Hoca geç kalma sebebini sorunca geç kalktığını uyanamadığını söyledi.Özür dileyip yanıma geldi. Mal mal bakıştıktan sonra derse geçtik.Ders bitti.Bu maratonu tekrarlayıp eve atıyorum kendimi. Birşeyler atıştırıp televizyona geçerim. İki dakika bakar çalışmaya başlarım. Yatarken yine kısa bir öğün yemeği yer yatarım.

1.senemi böyle bitirdim işte. Ha bu arada okulu bitirince başarılı olmama rağmen basit bir meslek istiyorum. Zaten istediğim mesleğin bölümünü okuyorum. Psikolog olacağım inşallah.

Kısaca sevdiklerim sevmediklerimden felan bahsedeyim.
Mesela en sevdiğim yemek çiğköftedir.En sevdiğim renk mavidir.Ama hayatımın siyahtan farkı yok. Korkularıma gelecek olursak sadece kaybetme korkum var. benim. Sosyal bir insan olmasamda sevdiklerimle zaman geçiririm.Ve onları kaybetmekten korkarım. Bunu sadece canlı olarak düşünmeyin.Ben ilkokulda kalemimi kaybettiğim zamanda kötü olurdum.
Uyku vazgeçilmezimdir.Tatlı kocaman ayılara sarılıp uyumak daha vazgeçilmez oluyor tabi.
Günlük yazmayı severim.Yaşadıklarımı paylaşmayı severim.Ama insanlarla değil.Çünkü ne zaman paylaşmaya kalksam anlamıyorlar.Sıkıntım olsa anlatsam geçer diyorlar.Oysaki geçen tek şey zaman.

Böyle işte hayatımın özeti.Benimle bu hayatı paylaşmaya ne dersin?
Bence iyi fikir düşün sen ben bekliyorum ;)