Çiçekler ve Ben-2.bölüm

8 1 0
                                    

Yine sabah lanet olası alarm ile uyandım.Okula sövüp kendime geldim.Telefonuma baktım Melis mesaj atmıştı.Mesajda "kanka ben ardayla buluşucam sen okula tek git." diyordu. Benimde canım istemedi.Oldukça cool giyinip havalı bir şekilde dışarı çıktım.Arabama binip kafeye gittim. Yanımdaki kitabımı açıp okumaya başlayacaktım bir şeyin eksik olduğunu farkettim.Tabiki kahve.Her zamanki kahvemden istedim ve kitabımı okumaya başladım.
Kafamı kaldırmadan kitaba dalmıştım ki zaten kitabın sürükleyici bi anlatımı vardı.Bitirmeye bir kaç sayfa kalmıştı. Artık dışımdan okumaya başladım.Önümdeki masadaki bir hayli cool ve serseri tipli bir çocuğu farkettim.Gülerek bana bakıyordu.Takmayıp okumaya devam ettim.Kitabı bitirdiğimde çantamı alıp kalktım.Kapıdan çıkarken bahsettiğim çocuk arkamdan bağırmıştı.Arkama baktığımda yanımdaydı.

"Acaba tanışabilir miyiz?" diye sorduğunda şok olmuştum. Kekeleyerek; "E-evet" dedim.
Erkeklerden nefret eden Ayça şuan o çocuğun teklifini kabul etmişti. Neyse o kafeden çıkıp iki sokak ilerdeki parka gittik. Banklar boş değildi. Çimenlere oturmak istediğimde bana çok tuhaf bakmıştı. Büyüleyici bir gülüşü vardı. Masmavi gözleriyle beni süzdüğünü farkedince "ee" diyerek konu açmasını istedim.

"Nerede okuyorsun? Üniversite galiba."

"Evet.Orta Doğu Teknik Universitesi'nde okuyorum,sen?"

"Bende ordayım ama daha önce seni görmemiştim." deyince sebepsiz çok mutlu oldum.Bu mutlulukla gülme hissi gelince tutamadan tebessümle yüzüne baktım.O cümleyi söyleyince bir kez daha şok geçirdim.

"Sen ne kadar güzel gülüyorsun öyle."

"Teşekkür ederim"demekten başka çarem yoktu.
Öyle mal mal otururken benim telefonum çaldı. En yakınım olan Melis arıyordu. Bu anı bozmamak için kapattım.Beni öldürecekti ama şimdiden yalan düşünmeye başlamam lazımdı.Aksine hiç yalan söyleyemem ben.Canım arkadaşımda hemen anlar. Aferin Ayça iyi yaptın.
Düşünürken yanımdaki çocuğun bana baktığını farkettim.Adını merak ettiğim için birden ona dönüp;

"Adın neydi bu arada?"

"Kerem,peki senin adın ne?"

"Benimde Ayça."

"Çok güzel bir ismin var."

"Saol :)"

Sohbet sıkıcı gitmiyordu ama oturmaktan sıkılmıştım. Bize doğru yaklaşan çiçekçiyi görünce Kereme çiçekleri sevdiğimi söyledim. Çiçekçi yanımıza gelip;

"Bu güzel kıza çiçek almak ister misin yakışıklı?"

"Hepsinden ver bakalım" deyince mutlu oldum.

"Acaba bu çiçekleri size versem kabul eder misiniz Ayça hanım?"

"Zevkle"

Tanıştığımızda bile çiçek alıyorsa...

Ayça neler düşünüyorsun sen ya kendine gel.Ayrıca saat geç oldu kalk evine git burda ne işin var hâlâ. Zaman çabuk geçmiş. Daha eve gidip çalışacaksın. Koş Ayça koş.

Kereme gitmek istediğimi söyledim.Tamam dedi.Kalktık park çıkışındaki arabama bindim eve vardım. Yol boyunca bugünü düşündüm hâlâ da çıkmadı aklımdan.Sanırım Kerem beni etkilemeyi başardı. Ama ne kadar etkilensemde şimdi aklımdan çıkarmam lazımdı. Çalışmaya başladım.Uykum gelmeye başlayınca odayı toplayıp yatağa attım kendimi.Yarın sabah okula gidince onu görecektim. Bunun heyecanıyla uyluya daldım. Sabah alarmla uyandığımda okula küfretmeden hazırlanmaya başladım. Rengarenk bluzumla kot shortumu giyip hafif makyajla doğal bir görüntü oluşturdum. Çantamı alıp son gazla okula gittim. Erken gittiğimin farkındayım ama duramadım heyecandan. Okul bahçesinde onu görünce gülümsedim. Yanına gittim. Beraber sınıfa çıktık. Yan sınıfta olduğunu öğrenince daha çok mutlu oldum. Erkek arkadaşım olduğu için kendimi özel hissetmiştim.

Kısa bölümler yayınlayacağım. Okuldaki yaşananları öğrenmek için sonraki bölümü bekleyin arkadaşlar. 😍



Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 23, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Siyahın Aşkı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin