Change of Fate

Chapter Twenty Eight

Jun's POV

I've been thinking this for the nth time. Now, I'm really sure about this. I hope she'll understand my reason someday. This is a selfish decision but this is the only thing I can do for him. His my friend, his a friend of mine who saves me from a murderer.

Flashback ....

(5 years ago)

I'm here again. Waiting for  our driver.

"Ang tagal naman ni manong. Dapat kasi binigay na lang ni daddy sa akin yung kotse na yun. Di ko naman kailangan ng driver. Di na ako bata. Arrrrgh nakakainis mag antay."

Isang oras na akong nag aantay asan na ba si manong. Tinatawagan ko hindi ko macontact. Magcommute na lang kaya ako. Tssss. Bat di ko naisip yun kanina edi sana asa bahay na ako ngayon. Stupid!

"Sir Jun?" may lalaking tumawag sa akin. Matangkad siya, kulot ang buhok tas makangiti wagas.

Natawa ako bigla. "Para siyang clown" sabi ko sa sarili ko

"Ako nga po. Sino po sila? May kailangan po ba kayo sa akin?"

"Sir pinapasundo po kayo ng papa niyo sa akin. Nagbakasyon po kasi yung driver niyo kaya ako muna ang susundo sayo hindi na po nasabi ni manong sayo nahihiya daw po siyang magsabi."

Ha? Nakapagtataka naman eh sabi ni manong kanina susunduhin niya ako at antayin ko daw siya magpapacarwash dw siya bago niya ako sunduhin. Parang may mali eh.

Di bale na nga. Masyado lang akong nag iisip.

"Eh manong asan yung kotse?" Tanong ko kay manong di ko alam pangalan. Hehe tanungin ko nga

"Ay sir dun ko po pinark sa may kanto di ko po kasi kayo napansin kanina. Ako nga po pala si Johny"

"Ay kuya Johny tara na po. Nagmamadali po kasi ako andami ko pa pong gagawin.  "

Nauna na akong naglakad si kuya kasi mabagal eh ngiti ngiti pa. Mukha tuloy siyang ewan nung malapit na ako sa kantong sinabi ni kuya Johny natanaw ko na yung kotse na ginagamit ni Manong. So talagang umalis nga siya? Di manlang nag paalam sa akin.

Binuksan ni kuya Johny yung kotse. Pagpasok ko may naapakan ako yung paboritong panyo ni manong may dugo.

"Kay manong to ha ...."

Nung tignan ko si kuya Johny nakangiti siya at may hawak na siyang kutsilyo.

"Kung di ba naman tatanga tanga yang driver niyo edi sana buhay pa. Lumaban pa eh di naman ako kaya patawa siya. Hahahaha"

"Sino ka?! Anong ginawa mo kay manong?!"

"Sino ako? Ako lang naman yung linoko ng tatay mo. Tinanggal ba naman ako pagkatapos mangakong tutulungan niya akong ipagamot yung anak! Pero anong nangyari?! Wala! Tangina ng tatay mo mukhang pera! Di marunong tumupad ng pangako! Buhay ng anak ko ang nawala kaya buhay din ng anak niya ang dapat mawala. Hahahahah!" Sinakal niya ako tinutok yung kutsilyo sa leeg ko.

Taena. Di ako makalaban masyado siyang malakas sa laki ba naman niya. Anong laban ko dito.

Tinulak ko siya pero mas lalo niya akong sinakal.

"Parang awa mo na bitawan mo ako.... bita... wan mo ako... di .. ako maka ... hinga..."

"Hahahah mamatay ka na. At ng magdusa yang magaling mong ama"

Nagulat ako ng nabasag yung windshield ng kotse at may lalaking kasing edad ko ang tumulong sa akin at pinalo niya si Johny sa ulo. Sa sobrang gulat ko nasuntok ko si Johny. Bwisit ka sinakal mo ako bagay sayo yan.