Bana bunu yapmayı nasıl başarıyosun? Dakikalarca beni güldürebilirken, saatlerce hatta günlerce nasıl ağlatabiliyosun? Kolay mı bu kadar? Beni kırmak, dökmek, yerle bir etmek bu kadar kolay mı?
Bak ne çok soru var kafamda. Cevapları ise sadece sende. Ya "evet bu kadar kolay" dersin diye duymak istemiyorum bile.
Canımı bu kadar acıtan adamı nasıl sevebiliyorum? Her gün beni defalarca öldürüp dirilten adama nasıl karşı koyamıyorum? Bu mu aşk? Bu kadar acıya göz yummak mı? Inan hiç bilmiyorum.
Bugün şakayla bana ilk defa "aşkım" deyişin, ilk defa sevgi sözcükleri söyleyişin, "birtanem, hayatım" deyişin... Bir bilsen nasıl söndürdü içimdeki yangını. Bir bilsen nasıl kelebekler uçurdum o anda kalbimin en ucra köşelerinden. Ama nerden bileceksin? Seninle müebbet yemek istediğimi nasıl anlayacaksın?
Susuyorum... Sabrediyorum... İnanıyorum... Belki de inanmak istiyorum... Bilmiyorum...
Sonra ne mi oluyor? Tartışıyoruz ve "ister yaz ister yazma" diyorsun... Kısaca değersizliğimi yüzüme vuruyosun... Inat uğruna beni paramparça ediyorsun. Ben mi? Her zamanki gibi "peki" demekle yetiniyorum.
Bütün hayal kırıklığımı, bütün kalbimle savaşımı, bütün konuşmak istediklerimi, bütün haykırışlarımı ve en önemlisi bütün seninle kurduğum hayalleri bir suskunluk olan "peki" ye sığdırıyorum...
Pişman da oluyorsun elbet. Kalbimi kırdığını farkedebiliyorsun. Ama daha fazla kırıp dökme beni. Daha fazla kanatma kalp yaramı. Suskunluğumu bozmama izin verme. Ilk defa bu kadar sabırlı görüyorken kendimi, bu büyünün bozulmasına izin verme.
Demem o ki; bana bir "peki" daha dedirtme. Dedirtme ki tüketme bendeki seni. Sen benimle güzelsin ve bunu anlaman sadece an meselesi. Yeter ki at içinden, gereksiz değerler yüklediğin o şanslı sahsiyeti....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boşvermeyi Sadece Deniyorum...
RomanceEğer birşeyler yaşıyor ve hala adını koyamıyorsanız, merak etmeyin yalnız değilsiniz... Fakat herşey değişbilir, o çok sevdiğiniz kişi günün birinde bir boşvermişlik oluştarabilir...
