Bu aralar bir eksiklik hissediyorum. O ilk heyecan yok bakışlarında ve sarılırkenki o sıcaklığı hissedemiyorum kollarında.
Eski biz yok sanki artık. Önceden düşmeyim, canım acımasın diye yolda elimi sıkı sıkı tutan adam, şimdilerde başka yollarda yürüyor bizsiz. Tek başına.
Anlıyorum, uzaklaşıyor benden. Anlıyorum, bitirmek istiyor bizi. Peki neden bitti diyemiyor? Dili mi varmıyor söylemeye, kalbi mi engel oluyor dillendirmeye?
Öncelerde saatlerce telefonda konuştuğum adamla, şimdilerde yarım saat bile konuşamıyorum. Öncelerde ellerimi tutmaya korkan adam, şimdilerde beni icitmekten bile çekinmiyor, kırılıyorum. Öncelerde bir an yanımdan ayrılmak istemeyen adam, şimdilerde yanıma uğrayamıyor, özlüyorum. Öncelerde dar vakitlerinde en geniş zamanı bana ayıran adam, şimdilerde vaktim yok diyor, susuyorum.
Ben bu aralar diğer yarımı eksik hissediyorum. Ben bu aralar bizdeki eksikliklerle tükeniyorum. Ben bu aralar seni çok eksik yaşıyorum. Ben bu aralar eksik yaşadığım seni tamamlamaya çalıştıkca çok yoruluyom ve ben seni çok özlüyorum. Bu eksiklik sonumuzu getirecek biliyorum. Ama ben daha ayrılık bayraklarını çekmek istemiyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boşvermeyi Sadece Deniyorum...
RomantizmEğer birşeyler yaşıyor ve hala adını koyamıyorsanız, merak etmeyin yalnız değilsiniz... Fakat herşey değişbilir, o çok sevdiğiniz kişi günün birinde bir boşvermişlik oluştarabilir...
