-Real.

Chapter 3

I hate the word homophobia. It's not a phobia. You're not scared. You're just an asshole.
_________________

Περπαταω στους δρόμους με το χαζό χαμόγελο να μην έχει ξεκολλήσει απο το πρόσωπο μου.
Βγάζω ένα τσιγάρο στερεώνοντας το ανάμεσα στα δόντια μου.
Η αλήθεια είναι πως πρωτη φορά απλα το κοιτάζω χωρίς ιδιαίτερη επιθυμία να το αναψω.

Ο καιρός είναι ζεστός πέρνοντας από το παρκο, φοράω τα γυαλιά ήλιου μου και αναβω το τσιγάρο. Σε λιγες ώρες θα να πάω στην δουλεια αλλα ο Chris μου εστειλε μηνυμα πως δεν θα ανοιξει το μπαρ σημερα οποτε απλα περνώ τον δρόμο του γυρισμού για το σπίτι. Πρέπει να κάνω ενα μπάνιο γιατί κανει πολύ ζέστη.

Δεν θέλω να γυρίσω σπίτι γιατί θα έχει γυρίσει, αλλά δεν θέλω μπορω και να μείνω εξω για δυο ώρες ακόμα.

Κοιτάζω το κινητό μου.
06/07/2016 14:32
Τρεις μέρες ακόμα.
Αναστεναζω ανάβοντας το τσιγάρο που ηδη βρίσκετε ανάμεσα στα χείλη μου και ο καπνός γεμίζει τα πνευμονία μου. Είναι απλα μια ευχαρίστηση.

Μάλλον η μονη ευχαρίστηση που είχα ποτε. Αν κοιτάξω πίσω τα παιδικά μου χρόνια, βλέπω μονο καταπίεση. Οχι απο τους γονεις μου ή απο τους γύρο μου γι αυτό που θα έπρεπε να είμαι προσπαθώντας να πεισω τον εαυτό μου πως είμαι κάτι που δεν θα γίνω ποτέ. Μεγαλωνοντας με τα λαθος προτυπα και κανοντας οτι "πρεπει" να κανω.
Μάλλον προσπαθώντας να επιβιωσω.
Γελαω.
Σε τρεις μέρες θα γελαω με το παρελθον. Και σε λιγοτερο απο ενα μήνα όλα πλεον θα είναι παρελθον.
Και αν με ρωταγαν αν φοβάμαι, θα τους έλεγα πως φοβάμαι αυτό που είμαι τώρα. Γιατί είναι φόβος το να εισαι παγιδευμένος.

Το κινητό μου δονείται και το όνομα του Dave εμφανίζεται στην οθόνη. Δεν έχω καμια όρεξη να μιλήσω σε κανέναν.
Κλείνω την κλήση και το βάζω την τσέπη μου, ενω πετάω την γόπα απο το τελειωμένο τσιγάρο στον δρόμο βλέπω το σπίτι απο μακρια.
Φτάνοντας στην πόρτα είμαι σε δίλημμα. Να μπω μέσα και να πάω κατευθείαν στο δωμάτιο μου με μια πιθανότητα να μου μιλήσει και να χρειαστεί να της απαντήσω ή να αρχίσω να τρεχω όσο πιο γρήγορα μπορω και όπως το υπολογιζω την επόμενη εβδομαδα θα έχω φτασει Αυστραλία. Θα μπορουσα να αλλάξω το όνομα μου σε Pepito και να ζήσω ευτυχισμένος σε μια φάρμα με καγκουρό.

Τα καγκουρό δεν ζουν σε φάρμες, ηλιθιε.

Σκασε, δεν ηταν αυτο το νοημα.
Γαμω παλι μιλάω μόνος μου.

Την ωρα που ημουν ετοιμος να κανω μεταβολη και να φύγω.

Οχι δεν ήσουν.