Harten maker ❥JS

24 | Waarom Daarom

-Jadelyn-

"WORDT WAKKER!" Ik schrok wakker. Haastig probeerde ik rechtop te zitten, maar dat mislukte. In plaats daarvan viel ik op de koude vloer.

"Wanneer word je nou is wakker zonder op de grond te vallen?" Hoorde ik Jacob vragen. Ik zat recht op, en dit keer zonder een lompe actie, en keek hem met een blik aan.

"Wanneer ga je nou is stoppen met mij wakker schrikken?" Vroeg ik in dezelfde toon als hem. Hij rolde zijn ogen en nam plaats op kijk bed.

"Wat zit je op mijn bed?" Vroeg ik bot, misschien iets té bot.

"Nou, technisch gezien is dit mijn bed aangezien het in mijn huis staat en mijn ouders het hebben gekocht." Sprak hij terwijl hij mij fout beweerde.

Ik gromde en probeerde weer op te staan. Mijn enkel was een beetje opgezwollen en rood, maar gelukkig kan ik nog lopen -nou hinkelen dan.

"Wohow, doet je enkel nog steeds pijn?" Vroeg hij en ik knikte terwijl ik met moeite naar de badkamer hinkelde.

"Ja, best wel." Antwoordde ik en deed de deur open. Hij stond op en liep achter me aan.

"Moet ik je helpen? Zal ik je naar beneden dragen? Het zijn best wel veel trappen en gister avond liep je als een dronken man op de trap." Zei hij en ik keek hem aan.

"Hoebedoel je?"

"Nou, gisteren viel je inslaap midden in een antwoord en toen liep je half slapend naar boven." Jacob zat neer op het stoeltje waar hij altijd op zit.

"Hoelaat waren we gisteren gaan slapen dan?" Vroeg ik weer en maakte mijn tandenborstel nat met het kraamwater en smeerde er daarna wat tandpasta op.

"Rond twee uur." Antwoordde hij en ik spuugde het schuim uit mijn mond.

"Ja vind je het gek dan? Dat is veel later dan mijn bedtijd." Ik spoelde mijn mond met water en droogde mezelf weer af.

"Maar ja," Begon hij. "We moeten de folie nu weghalen van alle auto's die we hebben gedaan." Ik zuchtte en leunde met mijn hoofd naar achteren.

"Uuugghhh!" Zei ik met mijn lange uithaal. "Oké, weet Liyah het al?" Vroeg ik en draaide me om.

"Over Liyah..." Begon hij en krabde aan de achterkant van zijn nek. "Ze komt niet uit haar kamer."

"Wat? Hoezo?"

"Ik heb ook geen idee. Ik probeerde van alles maar ze komt er maar niet uit." Ik draaide me om en liep rechtstreeks naar Liyah's kamer. Ik klopte voorzichtig op haar deur.

"Jacob, ga weg! Niet nu alsjeblieft." Hoorde ik haar via de andere kant van de deur praten.

"Uhm, dit is Jadelyn." Zei ik terug. Paar seconde later hoorde ik voetstappen haastig naar de deur rennen. De deur zwaaide open en Aaliyah trok me naar binnen. "Woohw..."

"Jadelyn! Omg, dankjewel dat je hier bent." Zei ze snel en rende de badkamer weer terug in nadat ze de deur weer op slot had gedaan.

"Hoezo? Wat is er? Waarom kom je je kamer niet uit volgens Jacob?" Ik volgde haar naar de badkamer.

"I-ik denk dat ik ongesteld ben geworden." Zei ze snikkend en mijn ogen vergrootte.

"Oh, oké- Ik ga naar mevrouw Sartorius heel snel- of nee ik blijf bij jou- uhh- heb je pijn? Wil je chocola? Ik denk dat ik mevrouw Sartorius toch maar moet halen -uuhh- Mevrouw Sar-"

"Ssshhttt!!!" Onderbrak Aaliyah mij door haar hand voor mijn mond te plaatsen. "Haal mevrouw Sartorius maar, maar maak geen geluid!" Zei ze en ik knikte. Ze liet me gaan en ik rende onmiddellijk naar beneden.

"Mevrouw Sartorius!" Schreeuwde ik. "Ik bedoel, Mevrouw Sartorius." Fluisterde ik en rende naar haar toe. Ik stond op mijn tenen en fluisterde het in haar oor.

"Oh lieve hemel!" Zei ze en gooide het theedoekje op het aanrecht. Snel beende ze haar weg naar boven naar Aaliyah's kamer en ik er achteraan.

"Jadelyn, schat, ren je even snel naar de winkel om een paar maandverbanden te halen?" Vroeg Mevrouw Sartorius en ik rees mijn wenkbrauwen op.

Ik?

Naar de winkel?

Om maandverbanden te kopen?

"Ik uhh..."

"En koop gelijk heel veel chocola en snoep!" Zei Aaliyah er nog achteraan.

"Deal!" Snel sprintte ik naar mijn kamer om me om te kleden in een paar legging en een sweater die tot mijn heup aan kwam.

Net toen ik de deur openmaakte van mijn kamer zag ik Jacob liggen op mijn bed.

"Kan je weg gaan? Ik moet omkleden." Zei ik en liep naar mijn kast om mijn kleren te pakken.

"Hoezo? Waar ga je heen?" Vroeg hij en zat weer rechtop.

"Naar de winkel," antwoordde ik.

"Voor wie?"

"Voor Aaliyah,"

"Mét wie?"

"Alleen,"

"Hoezo?"

"Om maandv-r-r-oemm!" Snel liep ik naar de badkamer alsof ik superman was. Met mijn vuist voor me en mijn kleren rustend op mijn schouder liep ik langshem en sloot me op.

"Jadelyn, wat is maandvroem?" Hoorde ik Jacob vragen.

"Jacob, kan je gewoon even weg gaan?" Antwoordde ik weer.

"Waarom?"

"Daarom,"

"Waarom daarom?"

"Daarom waarom daarom!"

"Wat?"

"Wat?"

"Huh?"

"Op donderen!" Zei ik en wees naar de deur toe ookal ziet hij me niet omdat ik praktisch aan de andere kant van de deur sta en het lijkt alsof ik tegen de deur praat. Ik luisterde hoe zijn voetstappen mijn kamer verlaatte en zuchtte.

Even later liep ik naar de winkel toe. Ik had mijn handen in mijn zakken van mijn sweater en een sleutelketting om mijn nek heen. Ik had mijn haar in een knot en half hinkelend liep ik over straat.

Met een tas vol liep ik weer terug naar Jacob's huis. Mijn enkel doet nu toe niet meer pijn, gelukkig. Neuriënd liep ik op de stoep en liet het tasje rond draaien.

"Jadedelyn!" Hoorde ik iemand roepen van ver achteren.

Wauw, Jadedelyn!

"Het is Jadelyn," zei ik en draaide me om. "Uuhh..."