Harten maker ❥JS

16 | Water + Trevor = Slechte dag

-Jadelyn-

Ik deed mijn shirt uit en mijn korte broek waardoor ik nu in mijn bikini stond. Nog nooit heb me zo ongemakkelijk gevoeld. Ik legde mijn kleren neer op het zand, vlakbij bij het kleine koelkast-koeling ding.

"Jae! Ben je klaar?" Vroeg Liyah en ik draaide me om. Ze stonden op me te wachten.

"Nee." Zei ik, gelukkig had ik een zwarte zwembroekje aan wat me een beetje gemakkelijk voelt.

"Kom dan." Zei Jacob en ze liepen voorop het water in.

En daar stond ik dan, mijn voeten die het water aanraakte als het op het zand spoelde en daarna weer wegtrok. Liyah en Jacob waren allang al in het water, maar ik zat het water te bestuderen.

"Kom je nog?" Vroeg Jacob maar ik reageerde niet. Ik bleef maar kijken naar beneden.

En toen liepen ze allebei mijn kant op. Liyah stond links en Jacob stond rechts van me. "Pak haar!" Zei Jacob en beide pakten ze me bij de arm.

"Nee wacht!" Schreeuwde ik terwijl we in het water liepen. Ik voelde hoe het koude water langzaam omhoog ging en het bijna mijn schouder raakte. "Ik wil eerst wennen aan het wa-" En toen werd ik in het water gegooid. Ik voelde mezelf onder water, met mijn adem ingehaald. Wat voor beweging ik ook doe, ik kom maar niet naar boven. Ik had de bodem al geraakt, dus probeerde ik te springen.

"Jongens!" Zei ik toen ik voor een korte tijd boven water was. Ik sprong weer op de bodem waardoor ik weer voor een korte tijd boven water was "Ik kan niet-" Weer sprong ik weer. Dit keer moet ik naar adem happen. "Zwemmen!" Schreeuwde ik, maar had geen adem genomen. Net toen ik weer onderwater was, werd mijn hoofd lichtjes. Totdat ik een paar armen voelden die me naar boven trok. Eindelijk was ik weer boven water met mijn hoofd. Ik wreef in mijn ogen en knipperde voordat ik ze open deed.

Het was Jacob die mij omhoog trok. Hij had zijn armen om mij heen en zonder dat ik het wist, had ik mijn arm om zijn nek heen. Hij keek me met een bezorgt blik aan en ik zuchtte omdat ik niet verdronken was.

"Je hebt ons niet verteld dat je niet kon zwemmen." Zei Aaliyah ongerust. Ze zwom naar mij en Jacob toe en legde een hand op mijn schouder. "Gaat het?"

"J-ja, ik denk dat ik maar vlakbij het zand moest blijven." Zei ik en ze knikten allebei hun hoofden. Ik was nog steeds buiten adem, aangezien ik net geen adem had.

"Hou me vast op mijn rug." Zei Jacob en hij plaatste mijn twee armen op zijn nek waardoor ik hem van achteren vast hield. We zwommen terug en Jacob liet me zitten op het zand. Beide zaten ze naast me, terwijl het water onze voeten raakte.

"Gelukkig ben je niet verdronken." Zei Aaliyah en wreef op mijn rug. Ik kon zien dat ze echt ongerust was.

"Ja, gelukkig." Reageerde ik met een zwakke glimlach.

"Je moet me nog iets zeggen." Zei Jacob met een grijns. Ik keek hem vies aan en rolde mijn ogen. "Hey, hey! Geen gerol met je ogen, ik heb net je leven gered." Zei hij.

"Jacob, bedankt dat je me hebt gered." Zei ik rolde weer mijn ogen. Hij duwde mij waardoor ik tegen Liyah aankwam. We lachten alledrie en keken naar het water.

"Is dit je eerste keer op het strand?" Vroeh Liyah en ik knikte.

"Ja, daarom kan ik niet zwemmen." Zei ik en pakte een handje vol zand en speelde ermee.

"Ben je niet met het we-"

"Betchh!!!" Hoorde ik een stem zeggen. Alledrie keken we op waar we een jongen zag staan.

"Betchh!" Zei Liyah en stond op. Ze gaf hem een knuffel en hij knuffelde terug.

"Omg Richand! Wat doe jij hier?" Vroeg ze. Ik keek Jacob verward aan en hij hield zijn schouders op.

"Nou, heel lang geleden werden mijn ouders dronken en-"

"Niet zo." Lachte Liyah.

"Mijn vader is hier voor de zomervakantie. Dus toen zijn we naar het strand gegaan en zag ik jullie van de verte al zwemmen." Reageerde hij. Wauw, dat klonk echt niet stalkerig.

"Dan zijn we je vader heel erg dankbaar!" Zei Liyah en ze lachten allebei.

"Hallo Jacob!" Zei hij en Jacob stond op. Ze gaven elkaar een boks en Liyah hielp me overreind.

"En hallo, mooie meid!" Zei hij en uitte zijn hand voor mij om te gasn schudden. "Ik ben Richand." Zei hij en ik schudde zijn hand.

"Ik ben Jadelyn-"

"Het vriendinnetje van mijn vriend hier." Onderbrak hij me terwijl hij op Jacob's schouder sloeg.

"Wat?" Vroeg ik en ik en Jacob keken elkaar aan.

"Jij en Jacob, zijn een stel toch?" Vroeg hij terug.

"Hoebedoel je?" Vroeg Liyah verward. Alledrie keken we Richand aan, wachtend voor zijn antwoord.

"Ik bedoel, iedereen heeft het over jullie. Dat jullie verkering hebben enzo." Zei Richand met een 'duh' toon.

"Van wie!" Zei Jacob een beetje boos. "Ik bedoel, van wie?" Vroeg hij rustiger.

"Wohow tijger," Zei hij. "Ik heb het van Melanie en zij heeft het van Hedo en hij heeft het van Clark en Clark heeft het van Trevor en Trevor heeft het van jullie." Ik trok mijn wenkbrauwen op toen ik Trevor's naam hoorde.

"Trevor?" Zei ik en zuchtte.

"Ja, Trevor. Bijna iedereen weet het, zelfs de squad."

"Zelfs de squad!" Herhaalde Liyah.

"Ja, dat zei ik net."

"Richand, wat hij zegt is niet waar. Het zit namelijk zo-"

"Jacob houdt heek erg veel van Jadelyn!" Floepte Liyah zo snel eruit. Sneller dan dat ik kon knipperen.

"Wat?!" Zeiden ik en Jacob tegelijkertijd.

"Jaa, die twee zijn voortdurend bij elkaar. Had je ze net niet gezien? Toen Jacob Jadelyn vast hield in het water. Het liet mij ook bijna willen dat ik ook een vriendje wou, of niet?" Ze keek Jacob aan en knikte naar hem. Jacob knikte terug terwijl ik nog verward naar  hun zat te staren. Opeens legde hij zijn arm om mijn schouder.

"Ja, ik hou heel erg," Hij stopte en ik voelde zijn kokhals ook op komen. "Van *kuch kuch* haar."

"Jaa inderdaad, maarja. Ik moet nu gaan, ik zie jullie later wel, doeii!" En met dat rende hij weg totdat hij verdween tussen de menigte mensen.

"Ik heb dorst." Zei ik en haalde Jacobs arm van me af. Ik liep terug naar mijn ligstoel en pakte een flesje water om te drinken.