Luhan...Toilet ထဲမွ ထြက္လာေတာ့ သူ႕ seboo ေလးက ရပ္ေစာင့္ေနရွာတယ္
"Hyun သက္သာသြားျပီလား XD "
"အဟမ္း...အင္းခုနက ခ်ီလာေပးတာ gomarwow"
"ဟီးးဟီး ရပါတယ္....."
"အင္း.....မျပန္ေသးဘူးလား?"
"မျပန္ခ်င္ေသးတာ!"
"Arryarsor.....Hyun နဲ႕ လူနာေတြကို လိုက္စကားေျပာေပးမလား??"
"Nae ^_^ "
Duty coat ေလးနဲ႕လဲ လိုက္ဖက္တဲ႔ သူ႕ Hyun.....ႀကင္နာစိတ္ရွိတဲ႔ သူ႕ Hyun.....ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ သူ႕ Hyun.....သူ႕ Hyun ေနာက္ကို လက္ေလးေနာက္ပစ္ျပီး ပါသြားေလတယ္
"Hyun! ဘာအနံ႕ႀကီးလဲ မီေဝါ့"
"ခ္ခ္ အာ့ေဆးရံုနံ႕ပဲေလ mask တပ္မလား?"
ေျပာရင္းဆိုရင္း သူ႕ကုတ္အက်ၤီအိတ္ေထာင္ထဲကေန တခါသံုးအစိမ္းေရာင္ mask ေလးထုတ္ေပးတယ္
"Hyun က မတပ္ဘူးလား?"
"ရပါတယ္ အာ့အနံ႕က က်င့္သားရေနျပီ"
သူတို႕ရပ္ေနတာ လူနာကုသေဆာင္ေရွ႕ေလ အာ့အေဆာင္ကက် နယ္ကလာျပီး ပိုက္ဆံသိပ္မတတ္နိုင္တဲ႔သူေတြအတြက္ အခမဲ႔စီစဥ္ေပးထားတာ ေဆးရံုအုပ္ suho က သိပ္ခ်မ္းသာတာဆိုေတာ့ ငွဲငွဲ.....ေနာက္ျပီး အေဆာင္က အခန္းရယ္လို႕ သီးသန္႕ခြဲထားတာမရွိဘဲ Hall လိုပံုစံထဲမွာ ကုတင္ေတြ တန္းစီခ်ထားတာ ကုတင္တစ္ခုနဲ႕တစ္ခုႀကား လိုက္ကာနဲ႕ကာထားေပမဲ႔ သီးသန္႕အခန္းမဟုတ္ေတာ့ လူနာအမ်ိဳးမ်ိဳးရဲ႕ ေဆးအမ်ိဳးအမ်ိဳးဆီက အနံ႕ေတြေလ....
Luhan ထုိအေဆာင္ထဲ ဝင္သြားေတာ့ ငဆယ္လဲေနာက္ကေန လြယ္အိတ္ႀကိဳးေလးကိုင္ျပီးလိုက္သြားတယ္ ခေလးက်ေနတာပဲ
"Aigoo ဒီေခးေလး သက္သာလာျပီပဲ က်န္းး ထေတာင္ထိုင္ေနျပီ...!"
"Nae...ဆရာ့ေက်းဇူးေႀကာင့္ပါ သမီးေလး စိတ္ပါလက္ပါျဖစ္လာတာ အရင္ကထက္စာရင္ ေငးငိုင္မေနေတာ့ဘူး စိတ္ဓာတ္လဲ မက်ေတာ့ဘူး"
ေရာဂါသည္ေကာင္မေလးရဲ႕ အေမက ပီတိျဖာေနတဲ႔ မ်က္နွာနဲ႕ေျပာေတာ့ Luhan လဲ ဝမ္းသာတာေပါ့ သူ႕အလုပ္က လူနာေတြ ျပန္ေကာင္းလာဖို႕ပဲ မဟုတ္လား??
KAMU SEDANG MEMBACA
"Coincidence"
Romansa၁၂ အရြယ္ အကိုျဖစ္သူအား ၁၈ အရြယ္ ဘာမွမသက္ဆိုင္ေတာ့တဲ႔ ေကာင္ေလးအျဖစ္ ေတြ႕လိုက္ရေသာအခါ....... Side [ CB & KS ]
