JUST SO YOU KNOW

PROLOGUE

When you thought that he loves you but he dont! Fu*k just Fu*k ang sakit lang! Mamatay na sana lahat ng paasa sa mundo!.

"Miss are you okay?" Tanong ng isang lalaking naka shades at cap.

Hindi ko siya pinansin kasi e malay ko bang matino to? Baka naman magnanakaw 'to o kabilang sa budol-budol gang o worst baka rapist.

"Miss heto oh gamitin mo na panyo ko" inabot niya sa akin ang panyo niya at umupo sa harapan ko. Feeling close lang e 'no?.

"Sorry i dont use someones handkerchief" sabi ko sabay dukot ng panyo ko mula sa bag ko baka naman kasi may kung anong kemikal siyang nilagay niya dun at antukin pa ako mabuti nang nagiingat marami pa namang gago ngayon.

"Michael pala" sabay lahad ng kamay niya pero hindi ko pinansin yun at umiwas ako ng tingin sa kanya para malaman niyang wala ako interest na makipag-usap sa kanya.

"Sungit mo naman nagmamagandang loob nga lang yung tao"sabi niya pero hindi parin ako umimik ang epal naman kasi hindi na nga pinapansin nag pupumilit paring ma pansin.

"I dont need a company ok! And if kung gusto ko obviously i will be with my friends! Isnt it obvious that i want to be alone?" Pinunasan ko ulit 'yung luhang nagbabadyang tumulo sa mga mata ko. Pesteng pag-ibig to!.

"Its not healthy to cry alone" sabi niya tsaka ako hinila patayo papunta sa may bangin. Papatayin ba ako nito? Or gusto nito na magpakamatay ako?

"So this is what you mean healthy? Sorry pero hindi ako ganun ka tanga para magpakamatay" sabi ko habang hinihigit ang kamay ko mula sa pagkahawak niya.

"Grabe hindi din naman ako ganyan kasama katulad ng iniisip mo" sabi niya tapos tinagal niya yung shades at inayos yung buhok niya. Infairness gwapo naman siya."Kaya kita hinatak papunta dito e para e sigaw mo yung nararamdaman mo" sabi niya tapos umupo siya sa damuhan.

"Why would i do that? Para malaman ng mundo yung problema ko hell no!" Sabi ko at akmang lalakad na sana palayo pabalik sa sasakyan ko kaso pinigilan niya ako.

"Look Bella" tinuro niya yung likuran namin "Do you see any other human being aside from me? Wala diba and second kung e sisigaw mo yung problema mo e gagaan ang pakiramdam mo" sabi niya nang nakapikit at dimadama ang lamig ng hangin. He has a point but wait did he called me Bella? kilala niya ba ako?

"Do you know me?" Taas kilay kong taninong sa kanya.

"Ahuh!" Pagsasang-ayon niya "We met at your school 2 years ago. Nabuhusan mo 'yung project ko ng frappe na ininom mo kaya ayun hindi tuloy ako nakapasa sa prof ko" Oh my! Siya yun? Gosh sobrang guilty ako nun dahil ang ganda pa naman ng gawa niya tapos nasira ko pa and worst hindi pala siya nakapasa sa prof niya.

"Im really sorry I didnt mean to ruin your project. It was an accident ang dami ko kasing dala nun tell me nakapasa ka naman sa sem na yun diba? Hindi ka naman bumagsak?" Tanong ko at umupo na sa tabi niya.

"Almost but my mom handled it so no worries. I still passed" sabi niya at nigitian ako "Go ahead shout now. I wont listen i promised" sabi niya sabay dukot ng phone at earphone sa bulsa niya at sinaksak yung earphone sa tenga niya at pinatugtog na yung music.

Im not comfortable doing this hindi kasi ako vocal sa mga problema ko. It takes a few minute for me to ventilate and hes right nakakagaan nga pakiramdam. Pero tangina ang sakit pa rin e.

Ang sakit nang umasa! yung bang pinakita niya sayo na mahal ka niya na may gusto siya sayo pero nung sinabi mo yung totoong nararamdaman mo sa kanya wala siyang imik and worst hindi ka niya pinapansin at iniiwasan ka pa. Tang ina lang e.