AŞIK OLDUM (!)

  '' Gözlerime bak Büşra. '' dedi genç adam. Genç kız bakmamıştı adamın gözlerine. Bakamıyordu. Eğer bakarsa, yanakları kızaracak, haddinden fazla konuşacak, saçmalayacak, karnına ağrılar girecek, ayakları yerden kesilecekti. Adamın gözlerine her baktığından böyle oluyordu. Bu adamın gözleri, konuşması, yaptığı her hareket kızın, kalbinin yerinden çıkacak kadar hızlı atmasına sebep oluyordu...Genç adam yavaşça tuttu kızın çenesini. Başını kendisine doğru çevirdi. İşte şimdi göz göze bakıyorlardı. 

 '' Neden Büşra? Neden benden kaçıyorsun? Yakınımda olmana rağmen, bir o kadarda uzaksın benden. Kalbin... Kalbin bedeninden daha uzak. '' dedi genç adam kızın gözlerine bakarak. Genç kız yavaşça yutkundu ve ne diyeceğini düşündü. Eğer düşünmeden konuşursa elbetteki saçmalardı... 

Korkuyordu işte. Aşık olmaktan korkuyordu. Ama korkusu bir işe yaramamış genç adama aşık olmuştu. Kalbini bu adama kaptırmıştı. 

 '' Eee. Ben. Şeyy. '' dedi ve sustu genç kız. Daha konuşmayı bile beceremiyorken, aşkına nasıl sahip çıkacaktı? Derin bir nefes aldı genç kız. Sonra gözlerini kapayıp: 

 '' Kıvanç. Ben aşık oluyorum. '' dedi. Sonunda itiraf edebilmişti. '' Hayır güzelim. Aşık olmuyorsun. Çünkü aşık oldun. '' dedi genç adam. Genç kız kapalı gözlerini açtı ve: 

 '' Evet. AŞIK OLDUM (!) '' dedi güzel sesiyle. 

 '' Bende sana aşığım güzelim. '' dedi genç adam kızın gözlerine bakıp. Genç kız ilk defa korkmadan bakıyordu genç adamın gözlerine. Aralarındaki çekim, onları dahada çok birbirine yaklaştırıyordu. Genç kız tekrardan kapattı gözlerini. Dudağında baskı hissetmesiyle beraber, kalbi deli gibi atmaya başladı... 

 Aşık olmuştu genç kız. En çok korktuğu şey aşık olmakken, aşık olmuştu. Mutluydu. Hemde fazlasıyla...