Life Problems

Chapter 6

Andrea's POV

Tweet!!! Tweet!!! Ohh, nagtext si Jacob.

"Hi Andrea! Pwede ba tayo magkita bukas sa pool ground? 2pm, sa bleacher number 7. May sasabihin ako."

Bakit kaya? Omg, ayokong mag-assume! Wait. Pupunta ba talaga ako? Ugh. Wag na kaya? Hmm. Sige na nga, baka hintayin nya ko.

*kinabukasan*

Alexis's POV

San pupunta si Andrea? Bakit pupunta sya sa pool ground masundan nga yung babaeng yon.
Huh, bakit nandon si Jacob?
Oww, sakeet. Ano kayang gagawin nila? Makikinig nalang ako.

Andrea's POV

Nakita ko na si Jacob. Palapit ako sakanya, kinakabahan ako.
Bawat steps ko, yun din ang bilia ng tibok ng puso ko.

"Hi Jacob" bati ko.

"Buti naman dumating ka."

"Uhm, Jacob. Alam kong di ako tanggap ng friends mo. Eh kung friends mo nga di ako tanggap pano kung fam members mo pa?" Tanong ko.

"Ah Andrea, may sasabihin sana ako sayo."

"Ano yon?" Tanong ni Alexis.
Pumasok at palapit na sya samin.

"Ah sa ibang araw ko nalang sasabihin. Sige, bye!"

Ugh. Bakit kailangan pang sumabat ni Alexis!!!?
"Bes, ano yon?! Nandun na eh! Pano kung sasabihin nyang mahal nya rin ako?! Magisip ka naman! Di dahil bespren kita nakikisingit kana sa lahat ng bagay!"

Parehas kaming naiyak, di ko alam kung bakit sya umiiyak.

"Bes, ano ba?! Di mo ba nahahalata? Wala ka bang napapansin? Uhm, nagseselos ako! Kasi pag kasama mo si Jacob mawawala ka nalang ng parang bula! Di mo na ako napapansin!!! Parang chewing gum ako na dinudura o tinatapom lang basta-basta!!! Oo, best friend mo lang ako! Pero meron din akong karapatan na pakielaman ang buhay mo lalo na kung mali ang ginagawa mo!!!" Tumakbo paalis si Alexis.

Di ko na alam anong mangyate basta ang sakit.

Di ako sanay na walang kausap dahil pag' ganto ako kalungkot si Alexis lagi kong karamay...

After how many days...

Ngayon na uli kami magkikita ni Jacob.
Pagdating don, di ko na pinalagpas.

"Ano ba talaga ang sasabihin mo?" Tanong ko.

"Okay, wooh. Ganto kasi yun. Dahil nakikipag close ako sayo kasi di ka masyadong famous. At alam kong maiintindihan mo ako... " naiyak na si Jacob.

"Kung kaibigan ka talaga nila, maiintindihan ka naman nila" payo ko.

"Yun na nga eh! Kaibigan nila ako dahil famous at heart rob ako! Di na nila nyan ako tatanggapin kasi... Andrea, I'm a gay. I'm so sorry..."

Nabigla ako sa sinabi nya at naiyak. Ikaw ba naman mahalin mo sya ng tunay kaso bakla sya?

"Ouch, all this time di ko expect na masasaktan ako ng ganto. Minahal kita ng sobra, ngayon pala isa akong cherry?! Kaya pala lagi akong nasasaktan kasi di mo naman talaga ako mahal" malungkot kong sinabi.

"Sorry, di ko naman alam na mamahalin mo ako ehh.. Ganto nalang, magta-transfer na ako. Bukas na bukas di mo na ako makikita. Magtatapat narin ako sa mga students. Salamat sa lahat, Andrea!"

"Okay, sige. Salamat! Salamat Jacob! God Bless you."

Nagyakapan kami.

Di ko talaga expect na bakla sya :'( pero kailangan ko ng tanggapin ehh.

Kakayanin kaya ni Andrea pagdaanan ang mga problema nya ng sya lang mag-isa?