Een (on)sportieve wedstrijd

De vlucht

Ik realiseer me te laat het geluid van naderende voetstappen. Ik duik net weg achter een krat op het moment dat er twee mannen de kelder binnen komen.

"We kunnen haar hier niet laten liggen. Als ze straks wijn nodig hebben, zullen ze haar vinden."

"Dat weet ik, maar dat is onze taak niet. Wij moeten haar alleen nog wat van dat drinken geven", antwoordt een norse stem. Ik besef dat het over mij gaat en sluip weg van de plaats waar ik ben wakker geworden. Plots begint een stem te roepen: "Ze is weg!" Ik hoor snelle stappen mijn richting uitkomen en ik verstop me achter een paal.

"Ik vrees dat er iemand niet blij gaat zijn", zegt de tweede man. Ik hoor ze nog dichter komen, maar plots stoppen de voetstappen en gaan ze de andere kant op. Ik zie de mannen de kelder uitlopen en sluip ze snel achterna. Ik volg de voetstappen de trap op, lange gangen door en eindig bij een deur die naar buiten gaat. Van de mannen is er geen spoor, maar ik zie door een raam de ingang van het stadion waar zo meteen de spelen gaan beginnen. Ik loop naar buiten en haast me naar de ingang. Ik word direct binnen gelaten, want een bewaker herkent we van het oefenen. Hij brengt me naar een kamer die op het veld uitkomt en waar de sprinters al klaarstaan.