Yalnızlığa būrūndūm anne
Anlamsız hayat
Karanlık bir parvane
Korkmuyorum anne
Ölūmden korkmuyorum
Ruhumu alıp gitse
Beni ister cehennem
İsterse cennet fark etmez
Ölūm ölūmdūr
Kaybolsam sokaklarda
Yalnız başıma
Çaresiz kalsam
Çok şey mi istedim
Söyle bana bağır bana
Çağır bana
Daralıyorum ey
Sevgili
Gelme ūzerime yaklaşma bana
Kafam bozuk kırabilirim
Her defasın da
Özūr dilettirme bana
Vicdan azabı çektirme bana
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUM SÖYLŪYOR BEN YAZIYORUM
PuisiBİR ŞİİR YAZMALI İNSAN ALINTI DEĞİL ÇALINTI DEĞİL BİR ANLIK SİNİRLE AĞZINDAN ÇIKACAK TEK KELİMEYLE MASA KIRILACAK KALEM KIRILACAK RUHUN SÖYLEYECEK VE SEN YAZACAKSIN
