Bölüm 2

19 2 0
                                    

Geldi ama yazmadı bana. Merak etmiştim,acaba konuşmak istemiyor mu diye düşündüm. Bekledim, bekledim ama mesaj gelmedi. Zaman tünelinde incelemelerde bulundum biraz. Eskiden neler yapmış? Neler düşünmüş? Merak ettim. İncelerken gelen sesle irkildim. Neden bilmiyorum ama heyecanlanmıstım. Duyduğum sesin Recoştan gelen mesaj olduğunu öğrendiğim de içimi bir huzur kaplamıştı,mutlu olmuştum. Neden bilmiyorum ama hoşuma gitmişti. Sabahladığımız gün kanka olalım demişti çünkü ilerisini ileriki yaşlarda düşündüğünü,şuan yapacağı ilişkilerin huzurunu bozacağını anlatmıştı. Konuşmaları içten ve samimi geliyordu bana. Hoşuma gidiyordu ama ona farklı bir biçimde yaklasamazdım aramızda bir çizgi vardı ve bu çizgiyi geçemezdim. Çünkü bir sevgilim vardı. Biliyorum çoğunuz "oha ne biçim kız la bu" gibi tepkiler vereceksiniz ama sandığınız gibi bir durum yok ortada. Sevgilimin adı Baran. Çıkmaya başlamamız tamamı ile tesadüftü. Baran'la daha önceden tanışmıştık zaten bir kaç kez konuşmuşluğumuz vardı. Baran,dışardan takiplediğim kadarıyla siyaha aşık bir çocuktu. Henüz 17 yaşında kendini siyaha kilitlemiş bir çocuktu. Tanışmamız da tam böyle oldu. Bir gün Baran durum atmıştı bende mizah amaçlı yorum atmıştım. Sonra da mesaj attı. Neyse tanıştık konuştuk falan derken Baran'ı yakından tanıma fırsatı buldum. Neden siyah diye sorduğumda bana özel olduğunu söyledi. Anlattıklarına bakacak olursak aslında tam tersi olmalı Baran'ın siyahtan nefret etmesi gerekirdi. Çünkü çok küçük yaşta o da şuan bile gerçekleşen o iğrenç olaylardan biriyle karşı karşıya kalan biriymiş. Annesi ve babası tartışırken tarafsız kalan,kapının arkasına ilişip karanlıkta oturan,dizlerini karnına çekip babası duymasın diye kısık kısık ağlayan çocuklardan biriymiş Baran. Bence şanslı bir çocukluk geçirmiş. Çoğunuz deli olduğumu düşünüyor biliyorum,ama anlayacaksınız. Baran'ın şuan annesi ve babası ayrı ve Baran genetik yapıyla annesinden bir hastalık almış. Şanslı demiştin diceksiniz. Ama sabırlı olun. Baran'ın hastalığı ne bilmiyorum,ona acımamı istemediğini, söylerse acıyacağımı düşündüğünü söyledi. Ama acımam demiştim. Güvenmedi. Anlatmaya devam etti. Dinledim. Ama anlamıyordum..

Çok Seviyorum AyolHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin