Love is difficult (Liam Payne)

Chapter one

Hand in hand liepen de we door de straten. We probeerden de media te vermijden en natuurlijk ook alle fans. We spraken zo een keer in de week af om iets leuks te doen, omdat het anders niet zou gaan met school. En dit keer was het een middagje shoppen. Ik had namelijk echt nieuwe kleren nodig en het was gewoon gezellig. Het was inmiddels bijna winter en dus aardig koud. We liepen een winkel binnen en bekeken een paar kleren. Na een tijdje kwam hij aanzetten met een camouflage vest. "Voor alle fans en de media." zei hij met een knipoog en we schoten in de lach. Opeens zag ik een vest met 'C'est la vie' erop. Ik hield hem vast en zocht verder. Ik bedacht me dat de sweater leuk stond bij mijn zwart-wit gestreepte broek en mijn rode Vans. Ik liep verder naar de mannen afdeling en zocht iets leuks voor Connor, alleen had ik geen idee wat hij vaak droeg. Na een tijdje pakte ik een wit shirt met blauwe mauwen, een shirt wat Liam ook wel eens aan had. Aaarg waarom denk ik nog steeds aan Liam? Ik moest gewoon verder gaan met mijn leven. Wat een beetje moeilijk ging met vriendinnen die nog steeds met de andere jongens 'daten' en mijn vreemde verslaving aan allemaal media dingen zoals Sugarscape, Hollywire en MTV. Het was inmiddels twee maanden geleden dat Liam het een soort van had uitgemaakt en nog steeds kon ik er elke avond om huilen. Niet dat ik er elke avond om huilde, maar ik dacht er wel nog steeds elke avond aan. Met Niall had ik vorige week een afspraak, waarbij hij vertelde dat Liam er ook kapot van was. Maar, waarom zou ik dat willen weten? Liam had het uitgemaakt, omdat hij het niet kon accepteren. Dus dat is dan zijn probleem, niet die van mij. Connor zwaaide een paar keer met zijn hand voor mijn gezicht, blijkbaar stond ik dus stil voor me uit te staren met een paar kleren in mijn hand. Ik duwde hem een pashokje in, gaf het shirt en ging zelf op een bankje zitten. Eerst moest hij passen, en daarna ik. Even later kwam hij het pashokje uitlopen en ging poseren, tja, blijkbaar doen youtubers dat als ze gaan shoppen, weird. Maar, ik moest toegeven het stond hem goed. Hij besloot om het te kopen en toen was ik aan de beurt in het pashokje. Ik had voor de zekerheid de zwart-wit gestreepte broek nog gepakt zodat ik zou kunnen zien hoe het stond. Ik liep het pashokje uit, draaide een rondje en keek in de spiegel. De sweater zat echt perfect, hij was niet zo los als andere vesten/sweaters en mijn figuur kwam er, ondanks dat het een dikke sweater is, best goed in uit. Ik was dus meteen verkocht en kocht hem. "Dat een vest je zo goed zou staan." Ik grinnikte even en stak mijn tong uit. Ik liep het pashokje weer in en kleedde me om. We rekenden af en besloten ergens iets warms te gaan eten. We liepen hand in hand over straat en ik keek een beetje naar de andere mensen. Opeens zag ik een bekend gezicht verschijnen. Ik keek even goed, hij zag er bleek uit, had grote wallen onder zijn ogen, had stoppels, zijn haar zat rommelig. Ging het dan echt zo slecht met Liam? Ik zag dat zijn ogen van mij, naar beneden en weer naar mij gingen. Ik volgde zijn blik, keek naar de handen van mij en Connor en toen weer naar Liam. Ik zag dat hij tranen in zijn ogen kreeg en snel weg keek. Zelf kreeg ik ook tranen in mijn ogen en had niet in de gaten dat Connor tegen me aan het praten was. "Hé, luister je wel?" "Hm?" Ik schrok op uit mijn 'gedachten' en keek naar Connor. "Nee dus, wat is er?" "Ow niks, alleen Liam liep langs en ja je weet wel." Ik knikte en gaf me een knuffel. Ik keek naar achter en zag dat Liam naar ons stond te kijken. Snel liep ik een cafétje binnen en ging aan een tafeltje zitten.

@ConnorFranta: Had a frantastic day shopping with @ClioWilliams or as I call her Cliopatra :) Ik grinnikte en keek bij mijn andere mentions. Niet dat het leuk is om daar te kijken, omdat er veel haat tussen staat. Ik ging weer naar mijn timeline om te kijken of er nog iets boeiends tussen stond. @Real_ Liam_ Payne: Always sad to get on here to read horrible stuff about someone you care about... Had hij het nou over mij of zag ik spoken? Na lang twijfelen drukte ik op retweeten. Ik liep naar beneden en zag dat Jessie aan het koken was. "Hey, eet je mee?" "Sure." Ik ging naast haar staan en keek even in de pannen. "Kan ik iets doen?" "Uhm, de tafel dekken." Ik knikte en dekte de tafel voor twee. Even later zaten we aan tafel pasta te eten. "Ik kwam Liam vandaag tegen in de stad." Ze keek me met grote ogen aan. "Toen je met Connor ging shoppen?" Ik knikte en dacht weer aan die middag. "We liepen hand in hand en dat zag Li. Hij kreeg tranen in zijn ogen en hij zag er niet goed uit. En ik vertelde aan Connor dat ik Liam zag, toen gaf hij me een knuffel en Liam stond dus blijkbaar nog te kijken." Ze beet op haar lip en pakte haar mobiel. "Denk je dat 'Alway sad to get on here to read horrible stuff about someone you care about' over jou gaat?" Ik haalde mijn schouders op en nam een slok van mijn water. "Ik krijg wel veel haat en hij had er veel blijer uitgezien als hij een vriendin zou hebben, dus het zou kunnen.

----

A/N. Heyy,, zoals ik had beloofd is hier dan hoofdstuk 1 van het vervolg op No Matter What. Leuk of niet? Please let me know :) Volgende weel zal ik weer, meteen na school, een hoofdstuk uploaden en gelukkig heb ik al wat geschreven want  het wordt druk.. Engels so, Duits so en Frans pw. Help? Een goed lerende dubbelganger zou fijn zijn... Picca van Clio on the right.  Comment, vote en follow ;) xx