Still In love

End

"Ok ok. Twins, say goodbye to your dad and promise him that we'll come back here together on his birthday. okay?" I said to my twins and they start saying goodbye to their dad.

"Mom. We're okay now. We'll go ahead. una na po kami sa car. We want you to have some alone time with dad." My son Nikko said at agad na silang tumayo ni Nikkoraine. Tumango n alang ako sa kanila at agad silang pumunta sa mga yaya nila para pumunta sa kotse.

"Hey hubby! Kainis ka naman eh! Ang aga mo naman akong iniwan eh! Miss na kita! Miss ka na namin ng mga bata. Wala na akong katabing matulog dahil ung kambal may sariling kwarto. Diba balak pa nating sundan ng isa pa ung kambal?! Kainis ka naman hubby eh!" Di ko na napigilan yung luha ko. Humahagulhol na ako ng iyak sa tapat ng grave niya.

"Ang hirap hubby eh, pero para sa twins kakayanin ko. At para din sayo kasi i know naman na ayaw mo na malungkot ako e. Salamat sa lahat Blaze. Hinding hindi kita makakalimutan, ikaw ang minahal ko, minamahal at mamahalin ko hanggang sa huling hininga ko. Im still in love with you hubby. I love you. I really do. Arrg! Paano pag lumaki na yung mga bata?! wala na akong kasama! Sa Graduation nila? Ako lang aakyat sa stage?! Nakakainis ka talaga hubby. Pag nag asawa na sila. mag isa na lang ako sa bahay. Hubby! Kainis ka. Pero mahal kita. Mahal ka namin. Bantayan mo kami palagi ah." At agad ko ng pinunasan ang mga luha ko. Pero biglang lumakas ang ihip ng hangin. At alam kong siya iyon. Pinapatahan niya na ako. Ayaw pa naman niyang umiiyak ako.

"O sya we have to go. Nag hihintay na ung twins sa kotse. Sobrang miss na kita. Miss na miss na miss ka na namin. Alam naming masaya ka na kung nasaan ka man ngayon. I promise na kasama ko ung kambal kapag pumunta ulit ako dito sa birthday mo next week. Iloveyou Hubby. We love you." At pinunasan kong muli ang mukha ko dahil sa luha. at hinawakan ko sandali ung grave niya at umalis na rin kami.

Once again Im Mrs.Airene Scarlette Madrigal Fuentabella. And my husband is none other than Mr. Nikko Blaze Vasquez Fuentabella. And yes, he already passed away, a year ago. But I still can't move on, that he's already gone. But i'm trying to be fine, for my twins, Nikkolyle Blair and Nikkoraine Blare. But i know i will never move on from him.

Sobrang gulo ng love story namin, away, bati kami, break dito, break diyan. It took more years bago kami ulit nagkita at nag kabalikan. Hindi ko inexpect na siya pa rin pala hanggang huli. Hindi imposible ang second chance. Patunay na ito ng aming kwento ni Blaze. Pero isa lang ang masasabi ko..
W A L A N G F O R E V E R!!! hahaha joke lang. Syempre meron! Kay Papa Jesus and syempre papatunayan pa namin yan ni Blaze sa muli naming pagkikita. Just wait for me hubby. After maging okay ang buhay ng kambal, magkikita na ulit tayo. 

JUST ALWAYS REMEBER THAT THERE'S ALWAYS A NEW CHANCES FOR US. WE ALL DESERVE A SECOND CHANCE.

(AUTHOR'S NOTE)
Lahat kasi ay may hangganan. Katulad ng story na ito. May ENDING. lolss! BITTERELLA OYY. 

Thank you for the support for this story until the end. I really appreciate your efforts :)

Please do support my other stories.

See you there Mi amor! ♥