Art Is Our Way

chapter 2

- "Καλημέρα Άλεξ" μου λέει ο πορτιερης

- "Καλημέρα Τζακ, πώς είσαι σήμερα;"

-"Μια χαρά εσυ; Τι θα δημιουργήσεις σήμερα;"

-"Το καινούργιο σας έκθεμα μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρων"

-"Πρέπει να λες το άγαλμα των δύο εραστών, σωστά;"

-"Σωστά, θα τα πούμε αργότερα Τζακ" λέω και μπαίνω μέσα

Προχωράω στο μακρύ διάδρομο και θαυμάζω τα έργα τέχνης που βρίσκονται γύρω μου..αγγεία, πίνακες, γλυπτά , όλα περικυκλωμενα από άνθρωπος ο καθένας με διαφορετικό βλέμμα στα μάτια του, ο καθένας για τους δικούς του "σκοπούς".

Περνάω στην αίθουσα με το άγαλμα
και εκείνη ήταν η στιγμή που όλα σταμάτησαν γύρω μου, ο χρόνος δεν κυλούσε.
Τα μάτια μου εστίασαν στο πιο εκθαμποτικο έργο τέχνης που έχω ποτέ μου αντικρίσει, τα μακριά καστανοξανθα μαλλιά της έπεφταν απαλά στους ώμους της. Χανομουν στον κόσμο μου καθώς έβλεπα τα πράσινα μάτια της, τα πάντα πάνω της με τραβούσαν. Έπρεπε να την γνωρίσω.

Κάθισα κάτω από το άγαλμα που ήταν πραγματικά υπέροχο αλλά όχι σαν το πλάσμα δίπλα μου.

-"Εκθαμποτικο εε;;"
Της λέω, γυρίζει και για πρώτη φορά τα μάτια της αντίκρισαν τα δικά μου ένιωσα τον κόσμο μου να διαλύεται και να δημιουργείτε ξανά γύρω της.

-"Όντως είναι, θαυμάζω πως τα πρόσωπα έχουν αυτή την έλξη μεταξύ τους"
Και στο τέλος μου χαρίζει ένα απαλό χαμόγελο
-"Εμμα, παρεμπιπτόντως"

-"Άλεξ, χάρηκα"

-"Επίσης"

-"Δεν σε έχω ξαναδεί εδω"

-"Εμμ είμαι καινούργια στην πόλη και έμαθα για το έκθεμα και ήρθα"

-"Εμένα εδώ είναι σαν το δεύτερο σπίτι μου, δεν περνάει μέρα χωρίς να περάσω από εδώ"

-"Χαχ σε καταλαβαίνω είναι πολύ.. γαλήνιο μέρος, επίσης με βοηθάει να εξασκηθω και για την νέα μου σχολή"

-"Αα αλήθεια;; Και σε ποιά σχολή θα πας;;"
Της λέω με περιέργεια

-"Στην wonderland μπορεί να την ξέρεις είναι πολύ γνωστή στον τομέα της"

-"Ναι ναι, βέβαια την ξέρω σε αυτήν πηγαίνω"

-"Σοβαρά; Αυτό είναι υπέροχο ίσως θα μπορούσες να με βοηθήσεις να προσαρμοστώ"

-"Ναι φυσικά"

-"Ωραία κανονιστικέ"

-"Ωραία"

-"Εμμ πρέπει να φύγω πέρασε η ώρα θα τα πούμε αύριο στην Σχολή...Τα λέμε Άλεξ"

-"Τα λέμε Εμμα"

Σηκώνεται, μαζεύει τα πράγματα της και μου ρίχνει ένα τελευταίο βλέμμα πριν κατευθύνει μακριά μου.

Βγάζω το μπλοκ και τα μολύβια μου και αρχίζω να τραβάω γραμμές στο λευκό χαρτί.
Το μυαλό μου όμως είναι σε εκείνη.

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το chapter το επόμενο θα μπει σύντομα υπομονή
🙈🙉🙊

-Loucefeare_