İşte tam o gün 13. Cuma günü içimde kelebekler uçuştu. Anlatamadığım tarif edemediğim bir şeyler oluyordu benden habersiz benden gizli. Sonra bir gün fark ettim oysa ki fark ettiğim de ne kadar da ilerlemiştim sevgimde. İsmi Yunus'tu o kadar tatlı o kadar yakışıklıydı ki anlatamam. Aradan zaman geçti. Tam bir yıl 10. Sınıfa başlıyorduk. Sevgim azalmak yerine daha da artmıştı oysa ki görmediğim için azalması gerikiyordu uzaktan sevmek dedikleri bu olsa gerek. Neyse daha kimsenin haberi yoktu en yakın arkadaşım İsminaz'a söylemeye karar verdim. Anlattiğımda Hayretler içinde kaldı ilk önce bana inanmadı. Sonra ise bana inandı Günler geçti aylar geçri seneler geçti 12. Sınıfa geldik ikimizinde tercihleri aynıydı ikimizde aynı meslek istiyorduk fakat bölümlerimiz farklıydı. Onunda aynı mesleği istediğini arkadaşı Adem 'den biliyordum. Ademden onun hakkındaki bazzı şeyler hariç neredeyse hepsini ondan öğrenmiştim.Bir gün okula geldim matematik hocamız yerlerimizi değiştirdi onu benim önüme koymuştu arasıra onu izliyordum arkasını dönüp baktığında benim ona baktığımı görüp ne bakıyon mal mal derdi gülerdim çünkü bana gülmesi hoşuma gidiyordu Sonra Ocak ayının başında ona 90 yapraklı bir defter tutmaya başladım.Defter adeta benim yarımdı ta ki o güne kadar....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOCAMAN APTALLIK
RomanceOnu her şeyden çok sevmiştim. Kendimi sevmeden onu sevdim ben. Ona zarar vermedim hiç. Ama ta ki beni sevmediğin kendimi inandırana kadar.
