Ağır ağır güneş karanlık yüzünü gösteriyordu. Aşk acısı çektiğimizi bildiği halde bize sırtını dönüp gidiyordu. Bilmiyordu geceleri yalnızlığın zor olduğunu. Bu gece daha bir hüzünlüyüm, dokunsalar patlayacak bir mayın gibi. Dertlerimi yazayım dedim mecalim yoktu. Hem yazsam ne olacaktı. Belki de ağır ağır ölüyordum. Son günlerimi mi yaşıyordum. Gerçekten ölmek mi gerekirdi. Ölsem herşey bitecek mi? Sigaraya sardım kendimi neden mi çünkü kendime zarar vermenin en güzel yolu buydu. Ne kadar erken öldürürsem kendimi o kadar iyidir. Artık aldığım nefeslerin bir anlamı yok. Sanki kalbim pille çalışıyor. Resimlere bakarak ömür mü geçer. Bir vesikalık gotoğrafa bile bakarak saatlerce ağlamak nedir? Nedir? Ne yapmalı insan ölmekten başka çaresi yoktur.
