BESTFRIEND
#Krishvin
------------------
Devin mahal kita.
Mahal kita matagal na.
We've been bestfriends for 8years.
Devin ako 'to, si Krishna na mahal na mahal ka.
Na hindi ka iiwan kahit anong mangyari.
Naalala mo 'paba? Noong una tayong nagkakilala.
It was 8:00 o'clock in the evening back then when i got your friend request. I did'nt know what i'm thinking that time pero inaccept kita.
A moment later, you PMed me.
"Hi krishna :)" you said.
Hindi kita nireplyan.
Bukod kasi sa busy ako sa pag gawa ng project ko that time, hindi ko rin ugaling makipag-usap sa hindi ko kilala personally.
"Hey!" you said again.
Nangungulit ka. Nainis na ako 'nun. I know, short tempered akong tao.
Kaya nagOffline nalang ako at natulog.
Kinabukasan, saturday to be specific.
naisipan kong magStatus sa facebook.
"In your left hand, you holded your mom's hand. In your right hand, you holded the hand of someone you love, tapos napuwing ka. Sino ang bibitawan mo?"
after a minute, nagcomment ka.
"Wala. Minsan kase kailangan mong tiisin ang sakit for the sake of your love ones. Kapit lang hangga't kaya. Para naman sa mahal mo eh. So go :)" you commented.
Inaamin ko, i was impressed by your answer.
At yun ang dahilan kung bakit nagawa kong bisitahin yung profile mo. I was shocked nung nakita ko yung picture mo. Ikaw yung nakikita ko sa school.
'That time, First year palang tayo nun'
At oo na. Gwapo kana, typical teenager ka lang but you have this charisma to attract me on your profile to comeback again and again. Nakalimutan ko nga na ikaw yung madalas magPM sa 'akin before, until you PMed me again.
"Krishna?" you said.
"Hey!" i replied.
and then tinanong kita kung ikaw ba yung madalas kong nakikita sa school at hindi ako nagkamali.
Simula nun, araw-araw na tayong nag-uusap.
Hindi kumpleto ang araw ko 'pag hindi kita nakikita.
Sabay tayong gumagawa ng projects at assignments.
Sabay tayong nage-enroll.
Kapares kita sa lahat.
Kaya nga bestfriend eh.
At sa araw-araw na napapatawa mo ako, hindi ko namalayan na na-fall na ako,
SAYO.
