Անսպասելի հանդիպում;

Գլուխ 7

-Իմ շատ սիրելի դասընկերուհի , գալիս ես գնանք զբոսնելու,?-ժպտալով ասաց Ջեքը : 

 Ես սկսեցի ծիծաղել: 

-Ինչի վրա ես , ծիծաղում,?-հարցրեց Ջեքը:

 -Հեչ ոչ մի բանի:

 -Իսկ հիմա, իմ հարցին պատասխանի,?-ասաց Ջեքը :

 -Չգիտեմ, սպասիր զանգեմ հորս հարցնեմ,-ասացի ես?

 Զանգեցի հորս ասացի, որ Ջեքի հետ, դուրս եմ գալիս հայրս համաձայնեց , բայց ասաց շուտ կգաս: 

-Եվ ինչ ասաց, հայրդ?:

 -Չի թողնում: Ջեքը տխրեց:

 -Լավ խաբում եմ թողնում է,-ասացի ես :

 -Ինչու խաբեցիր:

 -Ներվերտ էի , ուզում ուտել,-ժպտալով ասացի ես :

 -Լավ գնանք, - ասաց Ջեքը : 

Գնացինք, զբոսնեցինք պաղպաղակ կերանք հետաքրքիր վայրեր, այցելեցինք:Բայց արդեն ժամանակն էր , որ գնայինք տուն հասանք տան մոտ ասացի: 

-Շնորհակալ եմ,այսօրվա համար,-ասացի ես:

-Ես եմ շնորհակալ, որ համաձայննեցիր ինձ հետ գալ:

 -Լավ ես գնամ,-ասացի ես :

 -Սպասիր,-ասաց Ջեքը : 

Ջեքը ինձ ամուր գրկեց ու ասաց: 

 -Հասկացիր դու ինձ համար շատ կարևոր ես, ես քեզ սիրում եմ:

 Այս անգամ ես , նրա վրա չբարկացա , ասացի: 

-Ջեք դու ինձ չես սիրում ուղղակի, հրապուրանք է: 

-Ոչ դա հրապուրանք, չի դու ինձ պետք ես Էմմա:

 -Լավ թող գնամ,-ասացի ես:

 Ջեքը այտս համբուրեց, ու ասաց :

 -Հաջողություն սիրելիս:

-Ջեք ես քեզ ինչ էի ասել,-ասացի ես:

 -Լավ էլ ոչինչ չեմ ասելու ցտեսություն :

Ջեք ես քեզ ինչ էի ասել,-ասացի ես: -Լավ էլ ոչինչ չեմ ասելու ցտեսություն :Մտա տուն, շորերս փոխեցի գնացի, դաս սովորելու այնքան էլ շատ դաս էին տվել և մի կերպ վերջացրի: 1 ժամ քնեցի վերկացա, գնացի խոհանոց սկսեցի ճաշ պատրաստել համարյա թե ամեն ինչ, պատրաս էր: Հայրս եկավ սեղանը, դրեցի նստեցինք ճաշեցինք հայրս հարցրեց: 

-Ինչպես անցավ, դպրոցում:

 -Լավ.-ասացի ես:

 -Ջեքի հետ, որտեղ գնացիք,?-հարցրեց հայրս:

 -Զբոսնեցինք, ամբողջ քաղաքով հաճելի ժամանակ անցկացրինք:

 -Դե լավ ես հոգնած եմ , գնամ քննեմ բարի գիշեր,-ասաց հայրս :