Flamboyant Sore

♧Chapter 3♧

#CH

JiminCheehtoke

​ေဝးကြာမႈဆိုတာ နယ္​​ေျမ​ေတပိုင္​းကန္​႔ျခားနားထားမွ ​ေဝးကြာတယ္​လို႔​ေျပာလို႔ရတာလား ။

ဟင္​့အင္​း... ဒီ​ေန႔ပဲ က်​ေနာ္​သိလိုက္​ရတာ ထပ္​ထားတဲ့ ႏွလံုးသားႏွစ္​ခုလည္​း​ေဝးကြာႏိုင္တယ္​ဆိုတာ ။

က်​ေနာ္​ျပင္​ထားတဲ့ မနက္​စာ​ေလးက အဆင္​သင္​့ကို ​ေနာက္​က်မွာစိုးလို႔ဆိုကာ က်​ေနာ့ပါး​ေလးကို တစ္​ခ်က္​နမ္​းၿပီး ​ထြက္​သြားတဲ့သူ ။

​ေျပာင္​းလည္​းသြားတာလား အရင္​လို အနမ္​း​ေတ​ေရာ ​အ​ေပြ႔အဖက္​​ေတအထိအ​ေတြ႔​ေတ သူ႔မ်က္​ဝန္​းကအၾကည္​့​ေတကအစ​ေျပာင္​းလည္​းသြားၿပီ ။

မ်က္​ရည္​ က်​တဲ့ မ်က္​ဝန္​းအိမ္​ကို မငဲ့ႏိုင္​​ေတာ့ .. က်​ေနာ့ရင္​ဘတ္​ႀကီးကိုသာ တဖုန္​းဖုန္​းထုရင္​း က်န္​ခဲ့ရျပန္​ၿပီ ။

Busan ၿမိဳ႕က​ေကာင္​းကင္​ႀကီးကိုလြမ္​းတယ္​ ... အဲ့​ေကာင္​းကင္​ႀကီး​ေအာက္​က အရပ္​ပုပုနဲ႔ က်​ေနာ့ခ်စ္​သူ​ေကာင္​​ေလးကိုလြမ္​းတယ္​ ။

Seoul ကိုတက္​လာမိတာ က်​ေနာ့အတြက္​အႀကီးမားဆံုးအမွားႀကီးပဲ အခုမွ​ေနာင္​တရ​ေန​ေတာ့​ေရာ ဘာထူး​ေတာ့မွာလည္​း ။

;_;_;_;_;_;_;_;_;_;_;_;_;_;_;_;

လာသမ်ွ ဧည္​့သည္​​ေတကို လို​ေလ​ေသးမ႐ွိ လုပ္​​ေပး​ေန​ေသာ ​ေကာင္​​ေလး ... အ​ေတာ္​အလုပ္​ႀကိဳးစား​ပံု​ေပါက္​သည္​ ... ဘာခိုင္​းခိုင္​း ညည္​းညဴတာမ်ိဳးတခ်က္​မ႐ွိ ... ။

"Jimin ahh ... သူ​ေဌး​ေခၚ​ေနလို႔ သြားလိုက္​ဦး "

"Nae.... Minnie noona ... "

​ေလွကား​ေလးအတိုင္​းတက္​လာၿပီး ဘယ္​ဘက္​အခန္​း​ေလးက လက္​ကိုင္​ဘုကိုလွည္​့ဖြင္​့ကာ ...

O.O

အက်ႌက်ယ္​သီးကို ၄ လံုး​ေလာက္​အထိျဖဳတ္​ထား​ေတာ့ သိသိသာသာ ျမင္​​ေနရတဲ့ သူ႔ရင္​အုပ္​သား​ေဖြး​ေဖြး​ေတ ... ။က်​ေနာ့ကို တခ်က္​​ေမာ့ၾကည္​့ကာ ျပန္​ငံု႔သြားၿပီး သူ႔​ေ႐ွ႕စားပြဲ​ေပၚက စာရြက္​​ေတကို အာရံုစိုက္​လိုက္​သည္​ ...။