Marauders and me

6

Ik word wakker van Lily die me met een kussen slaagt. 'Ja, ja, ik ben wakker' zucht ik en ik wil me op mijn armen omhoog duwen maar zak door mijn rechter arm. 'Gaat het' vraagt ze bezorgd. 'Ja hoor, gewoon nog moe' lieg ik en ik loop snel naar de badkamer en douche me snel. Ik trek mijn uniform aan en pak mijn boeken en we lopen met twee naar de leerlingen kamer waar drie jongens al op ons wachten. We lopen naar de grote zaal en beginnen met eten. Remus voegt zich al snel bij ons. Na het eten lopen we naar verweer tegen de zwarte kunsten. We lopen binnen en zien een grote kast steen. 'Nee hè' zucht ik. 'Boeman' zucht James. 'Ja, inderdaad, de boeman, herhaling van het derde jaar, lange rij' roept hij en we gaan in een rij staan. Dit doen we samen met Zwadderich en Severus is eerst, het word dus nog een beetje interessant. De deur vliegt open en ik kom naar buiten. Iedereen kijkt naar mij en dan terug naar Severus. Ineens val ik dood neer en beginnen ik te stuiptrekken. 'Ridiculus' zegt Severus en ik spring recht en begin te dansen, een dansje dat ik vroeger altijd deed als ik met iets won. Severus gaar naar achter en dan komt er iemand nieuw, na een tijdje is het aan mij. Iedereen kijkt mij nieuwsgierig aan omdat ik nergens bang van ben. De figuur wat een grote slang was begint te veranderen, maar neemt geen vaste vorm aan. Na een tijdje word het mijn moeder samen met Severus aan haar hand en ik weet meteen dat mijn grootste angst een herinnering is. Voor één van beiden ook maar iets kan zeggen zeg ik al 'Ridiculus' en krijgen ze beiden een roos ballerina-pakje. Na de les lopen we door de gangen. 'Wat was jou angst' vraagt Remus. 'Mijn moeder met Secretus' zeg ik. 'Ja, maar wat gingen ze doen' vraagt James. 'Praten, ze praten gewoon' zeg ik. 'En waarom ben je daar bang van' vraagt Peter. 'Omdat ze de waarheid zeiden en ik die nog altijd niet accepteer' zeg ik. 'Welke waarheid' vraagt Sirius. 'Ze zeiden dat ik een schande voor de familie ben, Griffoendor, ze begrijpen niet hoe ik met mezelf kan leven, want ik zit in Griffoendor. Ze zeiden dat ik nooit zal slagen en geen baan krijg. Mam zei toen dat ik niet meer thuis hoefde te komen, dus ging ik weg' zeg ik. 'Naar waar' vraagt Remus. 'Het park, daar heb ik drie weken geslapen en toen mam doorhad dat ik liever in een park woonde dan bij hun en het dus geen straf word, dwong ze me terug te komen en daarom mag ik met kerstmis niet naar een ander, dat zou een beloning zijn' leg ik uit. 'Ik krijg met de dag een grotere hekel aan je familie' zucht Sirius. 'Ja, dat heb je gisteren laten merken' zegt James. 'Hoezo' vraagt Remus. 'Sirius heeft Severus naar het krijsende krot gebracht' zegt Peter. 'Sirius' zegt Remus boos. 'Wij waren net op tijd of je had hem aangevallen, in plaats van Secretus aan te vallen, viel je Emily aan' zegt James. 'Oh Merlijn, Emily' zegt hij bezorgt. 'Rustig, je hebt alleen in mijn arm gebeten' zeg ik. 'Laat zien' beveelt hij me. Met tegenzin trek ik mijn mouw omhoog. 'Emily dit is serieus' zegt James. 'Nee hoor, ik heb het een soort van ontsmet' zeg ik. 'Angel ik meen het, je moet naar madame Pleister' zegt Remus. 'Wat kan ik zegen' vraag ik. 'Het spijt me echt' zeggen Remus en Sirius tegelijk. 'Het is niet erg, echt waar' stel ik hun gerust. 'Anders sluip ik de ziekenzaal in en steel wat middel' zegt James. 'James, nee, straks kom je in de problemen' zeg ik en we lopen verder naar toverdranken. 'Het spijt me echt' zegt Sirius. 'Het is je ook geraden! Hoe kun je Secretus dat aandoen' grom ik. 'Hij wou praten en dat wouden wij niet! Nu zal hij wel zwijgen' zegt hij. 'Hij kon sterven Sirius! We mogen hem niet maar hij blijft mijn broer' fluister ik boos. 'Ik weet het, het spijt me ik ging te ver' zegt Sirius. 'Dat weet je goed' grom ik en ik loop binnen. 'Partner-wissel' is het eerste wat onze professor zegt. 'Evers met Potter, Pettigrew en Lupin, Black en Snape' somt hij op en ik zucht boos. Ik ga met Sirius aan een ketel zitten en begin met lezen van ons recept. 'Ik weet dat je boos ben maar we moeten samen werken' zegt Sirius. Ik kijk op en kijk in zijn grijze ogen die verdrietig staan. Ik negeer hem en begin te werken. 'Emily' zucht hij. Ik kijk nog eens in zijn grijze ogen. Ze zijn mooi en nu staan ze vol met verdriet, verdriet door mij. 'Het is oké, Sirius, als we vandaag een prank uithalen' zeg ik grijnzend. 'Dat is mijn Emily' zegt hij blij. 'Wat dacht je van nu' vult hij er zacht aan toe en hij kijkt naar de ketel van wat Ravenklauwen naast ons. Ik grijns en knik. 'Ik lijd af, jij voegt toe' zegt hij en ik knik instemmend. Ik pak wat draken-schubben, die je nu totaal niet nodig hebt en stop die in mijn gewaad. Sirius loopt naar voor waardoor iedereen naar hem kijk en ik langzaam naar hun ketel kruip. Ik kijk rond en zie dat iedereen naar Sirius kijkt die begint de dansen, ik stop de draken-schubben in hun ketel en kruip snel terug naar de mijne en ga lachend op mijn kruk zitten. 'Lupin, wil jij met Black naar de ziekenzaal gaan' vraagt onze professor waardoor ik grinnik. Net als ze de deur vast hebben ontploft de drank van de Ravenklauwen, Riley en Dylan trouwens en vliegt er groen spul door de klas. James, Peter, Remus, Sirius en ik die hier al zo getraind in zijn duiken onder de tafel zodat we niet geraakt worden, geloof me, het kost veel tijd om die reflexen te hebben, ik heb in het eerste jaar negen keer in de ziekenzaal gelegen omdat ik te traag was en nadat denkt dat je een kip bent en op iemand zijn hoofd pikt, heb je de reflexen. Als we boven komen zien we iedereen onder de blaren en puisten, letterlijk iedereen behalve wij vijf. 'Iedereen ziekenzaal' roept professor en we lopen met iedereen naar de ziekenzaal. 'Oh mijn god' roept madame Pleister. 'Een drankje is ontploft' zegt professor. Als iedereen een tegen drankje heeft gekregen krijgen we de rest van de dag vrij. We lopen snel naar buiten en daar vallen Sirius en ik op de grond van onze ingehouden lach. 'Gekken' zegt Remus, maar de tranen lopen al over onze wangen. 'Geen idee dat wij het waren' hik ik. 'Hun gezichten' lacht Sirius. 'Wat als wij geraakt waren' vraagt James. 'Nog grappiger' lachen Sirius en ik. 'Echt gek' zegt Peter. 'Geniaal' zegt James. 'Sirius Orion Black en Emilia Annabelle Snape' loopt Lily die boos het veld op komt. 'Oho' zeggen Sirius en ik tegelijk. 'Hoe kunnen jullie' roept ze. 'Wel, gewoon vier draken-schubben toevoegen, het vuur harder zetten en boem' zeg ik droog. 'Ik was geraakt' roept ze boos waardoor ik mijn lach moet onderdrukken. 'Durf niet te lachen Orion' waarschuwt ze Sirius waardoor ik grinnik. 'Jij ook niet Annabelle'. 'Ik vind Orion erger' grijns ik. 'Ik vind jou gezicht erger' grijnst Sirius waardoor ik mijn tong uitsteek en hij hetzelfde doet. 'Severus had gelijk, jullie zijn gevaarlijk' zegt Lily waardoor ik met mijn ogen draai. 'Ja, natuurlijk heeft Secretus gelijk' zeg ik sarcastisch. 'Wat bedoel je daar nu weer mee' snauwt ze. 'Secretus heeft toch altijd gelijk Lily, of niet soms' vraag ik terwijl ik recht sta. 'Ik kan er niks aan doen dat jij liegt en hij de waarheid spreekt' sist ze. 'Ga dan naar de perfecte Secretus, ga dan! Vertel hem hoe perfect is, hij hoort het vaker, de egoïstische perfecte Severus' zeg ik woedend. 'Jij bent egoïstisch, wanneer denk je eens aan andere in plaats van aan jezelf' roept ze en dan pak ik mijn staf en richt die op haar waardoor de vier jongens meteen recht springen. Ik hou mijn staf zo stevig vast dat mijn knokkels wit zijn en met een woedende blik kijk ik in de angstige ogen van Lily. 'Ik zou weggaan voor ik je echt betover' zeg ik met mijn tanden op elkaar. 'Zie je! Severus zou zo iets nooit doen' zegt Lily boos. 'Everte Statum' zeg ik boos en Lily valt tollend achterover. Als ze weer is opgestaan kijkt ze me vol ongeloof aan. 'Lily ga nu maar, ze kent ergere spreuken' zegt James, maar Lily luistert niet waardoor James haar optilt en weg loopt. 'Wat was dat' vraagt Remus. 'Ik moet afkoelen' zeg ik. Sirius springt op me waardoor ik gillend naar voor val en dan begin te lachen. 'Wat was dat nu' vraagt Remus grinnikend. 'Ik was het beu dat iedereen Severus zo perfect vind denk ik' zeg ik blozend. 'Groot gelijk heb je, het is een kwal' zegt Sirius. Ik knik en we praten nog een tijdje, dan eten en dan gaan we slapen, ik slaap vannacht bij de jongens, geen zin om Lily te zien.