1. Bölüm : İzmirde ki Son Günler

74 5 7
                                    

Artik annemle İzmirde ki son gunlerimizi geciriyorduk . Babamin bizi birakip gitmesinin ustunden seneler gecmisti . Ben o zaman alti yasindaydim . O gunden itibaren buyuk bir kiz olmaya calistim . Su an on alti yasindayim , aradan on sene gecmis ve bizi hic aramamisti. Artik gitme vakti gelmisti . Okulum icin İstanbula gidip yerlesecektik . Aslinda İzmiri birakip gitmek istemiyorum . İstanbul bana soguk geliyor. Ama mecburdum. Bu zorluklara kendi hayatim icin katlanmak zorundaydim. Annemin icerden Ada diye seslenmesiyle kendime geldim.Yatagimin yaninda olmasi gereken puf puflari ararken ayni anda onume dusmus olan saclarimi ufleyerek kaldirmaya calisiordum.Bunlari azda olsa basardiktan sonra tuvaletteki islerimi hallettim ve assagi indim. Bugun arkadaslarimla vesalasmam gerekiyordu cunku yarin saat onda yola cikacaktik . Offf en kotusu ise İstanbulda okulum geregi tuttugumuz ev icin yanima bir arkadas bulmam olacakti , cunku annem bi sure Deniz teyzemin yaninda kalacakti. Neyse kahvaltimi bitir mistim. Odama cikip altima siyah kot pantolonumu ustune beyaz kurukafali t- shortumu geciriverdim. Sacimida salaş topuz yapip evden ciktim. İzmir kucuk oldugu icin o cevrede oturan herkesi tanirim. Oradaki abiler , amcalar ,teyzeler ve ablalarla vedalastiktan sonra okula gidip arkadaslarim ve hocalarimla vedalastim. Arkadaslarimla okuldan sonra biraz vakit gecirdik ve ben yarina hazirlik icin evin yolunu tuttum. Aslinda İstanbula gitmemizin en buyuk sebebi babamin basimiza sardigi mafya bozuntusu adamlardi. Daha iki gun once arayip , annemi ve beni tehdit ettiler. Artik huzurlu bir hayat gecirmek istiyordum. Umarim bizi İstanbulda da rahatsiz etmezlerdi. Gec olmustu eve gelip kapiyi actiğimda annem salonda telefonla biriyle konusuyordu. Annem beni gorunce telefonu alel acele kapativerdi. Anneme telefonda kiminle gorustugunu sordugumda Deniz teyzem oldugunu soyledi. Nedense bu bana pek de inandirici gelmemisti. Ama su an onu  dusunecek durumda degildim. Cok yorgundum. Hemen odama cikip valizimi hazirladim , odamdaki esyalari kolilere yerlestirdim ve uyumak uzere yatagimin yolunu tuttum . Nede olsa yarin uzun ve yorucu bir gun bizi bekliyordu...

UYUMSUZ İKİLİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin