Okumaya basladim.
Mektup ' ta şöyle yaziyordu :
Sevgili kizima
Canim kizim seni birakip gitmek istemezdim . Ama buna mecburdum. Annenin seni en iyi sekilde yetiştireceginden emindim. Evet seni uzdum seni kirdim ama sana anlatamayacagimiz seyler vardi . Buyuk ihtimalle annen sana anlatmistir. O sizi arayip sizi rahatsiz eden kisiler ( benim mafya bildigim kisiler) sizin korumalariniz kizim size zarar gelmesinden korktugum icin yaptum bunlarin hepsini ve bunlarin hepsinden annenin haberi vardi ( gozlerim dolmus agliyordum. Annem bana nasi soylemez diye icimde firtinalar kopuyordu. ) Bu satirlari yazarken seni birakip gitmemin nedeninide aciklayacagim. Canim kizim Senin kanser hastasi bir İKİZİN var . Hastaligi ilerledigi icin onu alip Almanya- ya tedaviye goturmek zorundaydim. Senin bilmeni annen de bende istemedik . Doktor o virusu seninde tasiyici olarak tasidigini herhangi bir uzuntude veya ikizine yaklastiginda aynisinin daha fazlasi sndede yuksk oranda gorulebilecegini soyledi. Bnde senin bedenine herhangibbir yerine bir sey olmasindan korktugum icin koruma yolladim. Seni tehdit etmelerini ben istedim cunku bu sayede annenden hic ayrilmaz ve hep guvende olursun diye . Kardesin su an gayet iyi hastaligi tek tuk var ilaclara ve tedaviye devam ediyor. Seni artik daha fazla kardesinden ikizinden ayri birakmak istemiyorum. Eger seninde iznin olursa seni Cuma gunu kardesinin kaldigi yere goturmek isterim. Annene de İstanbula tasinmanizi ben soyledim. Eger benimle cuma gunu gelmek istemezsen anlarim. Adres mektubun sonunda yaziyor. Sevgilerimle canim kizima
Baban Sarp
Agliyordm. Meger benim bir ikizim varmis . Delirmek uzereydim. Odadan hisimla ciktim. Arabanin anahtarini alarak evden kosturarak ciktim.
