Resim; Rojin
"Ya susmak,ya da suskunluktan daha kıymetli bir söz söylemek gerekir."
İki çift siyah göz birbirine kenetlenmişti o an Mardinin sıcağı bile kızın yüreginin yanında bir hiç sayılırdı. Rojin karşısında gördügü yüzle şok olmuştu.Çünkü karşısında çocuklugundan beri sevdigi adam,sokak lambalarının kaçta kapatıldıgını ezberleten adam Mardinin en yakısıklı ve asaletli adamı Berzan Aga idi. Şaşkınlıgı üstünden atarak Berzan aganın karşısına geçerek
-Senin geldigin yerde sana kapı çalmasını ögretmediler mi? Berzan aga.
Rojin bu sözleri nasıl söyledigine şaşırıyor ama bir yandan da kendiyle de gurur duyuyordu Berzan aganın karsısında dik durmak zordu o siyah gözleri ve çatık kaşları insanı korkutuyordu.
Berzan aga şaşkınca o kocaman siyah gözlerini kıza devirerek alayla gülerek
-sen kiminle konuştugunu bilmiyorsun sanırım küçük kız.
Rojin kendine hitap edilen küçük kız kelimesinde takılı kalmıştı.Gerçekten sevdigi adam gözyaşlarını ugruna akıttıgı adam onu küçük bir kız çocugu olarak mı görüyordu.Aslında Rojin cok güzel ve alımlı bir kızdı.
Berzan aga tüm konağı inleterek Adar aga diye bagırıyordu
-noluyor burda Berzan aga diyen adar aga Berzan agaya dogru yürüyordu.
-Çok güzel alımlı uysal dediginiz kız mı bu mu? Ben bu küçük ve asi kızı istemiyorum bu evlilik olmayacak!!! Diyerek konagı terk etti.
Ama arkasında şaşkın ve üzgün bir Rojin bıraktıgından haberi yoktu.
Rojin yıllardır sevdigi adamın Sözleriyle oldugu yerde çakılı kaldı. Şimdi hangisine yanacaktı.Sevdigi adamın kalbinin başkasında olduguna mı yoksa onu istememesine ve sevmemesine mi?
Genç kız şaşkınlıgını üstünden atıp babasına yönelerek
-naptın baba sen bilmez misin Berzan aganın kalbinin kimde oldugunu bunu tüm Mardin bilir diyerek odasına koşar adımlarla aglarayarak odasına çıktı.
Adar aga şimdi ne yapacaktı nasıl açıklayacaktı durumu ne diyecekti kızına tüm mardin sanki üstüne çökmüş gibi sedire oturdu.
canlarım hepinizi çok seviyorum hikayeyi yazmaya devam:):)
