2.gün sonra
İki konaktada hazırlıklar devam ediyor iki tarafta hiçbir eksik istemiyordu kolay mı iki büyük aşiret çocuklarını evlendiriyordu.
Rojin odasından hiç cıkmıyordu gün geçtikçe daha cok eriyor bitiyordu bunu babası da biliyor ama elinden bişi gelmiyordu bugün isteme olacaktı ama kimse rojine bir şey söyleyemiyordu bunu söylese söylese bir tek babası söylerdi hanıma seslenerek
-rojin çalısma odama gelsin hatun
-tamam bey
Kadın koşar adımlarla kızınınodasına gitmişti rojin yatagın üzerinde cansız gibi yatıyor sadece hıçkırıkları duyuluyordu. Annesi bu duruma daha fazla dayanamayacagı için baban seni calısma odasında bekler hemen kendine ceki düzen ver git yanına der demez kendini dısarı attı hıçkırıkları duyulmasın diye agzını kapattı. Rojin ise ruh gibi verilen emri yerine getirmek için banyoya gitti elini yüzünü yıkadı aynaya bakmaya gücü yoktu o yüzden banyodan hemen cıktı örtüsünü yapıp babasının yanına gitti kapıyı çaldı babasının gel demesi üzerine girdi ve tekli koltuga oturdu babası sert bir adamdı ama rojine kıyamazdı onu diger çocuklarından daha çok severdi o yüzden cümlelerine özenle başladı
- benim midyatın en güzeli mardinin bitanesi kar çicegi kızım biliyorum istemezsin berzanı seni sevmemesinden korkarsın seni üzmesinden korkarsın ama sana Adar şahmaran sözüdür saçının teline zarar gelse yakarım mardini ama bu evlilik olmaz zorunda yoksa iki aşiret arasında kan çıkacak herkes ölecek güzel kızım en iyisi sizin evlenmeniz diyerek odayı terk etti rojin bu sözlerle daha da çıkmaza girmişti ama artık kabullenmeliydi bu durumu.mutfaga inerek kendine bişiler hazırladı kimseyi görmek istemiyordu ama bu evde son günleriydi en azından daha iyi degerlendirebilirdi bu zamanlarını tam hazırladıklarını yemeye başlayacakken kapı çaldı kendi kendine söylenerek kapıyı açtı kapıyı açmasıyla geri geri kaçması bir oldu gelen berzan agaydı tüm ihtişamıyla kapıda duruyor kıza nefretini kusarak bakıyordu o davudi sesiyle kıza seslendi hazırlan gidiyoruz küçük kız.
