Olayın üstünden 2 gün geçmesine ragmen rojin odasından çıkmıyordu abileri kaç defa kapıya gelse de ikna edememişlerdi genç kızı.Rojin kendiyle ve hayalindeki berzanla kalmak istiyordu. Hayalinde ki berzan onu seviyor gözü gibi koruyordu ama gerçek öyle degildi berzan berfini seviyor ve tüm mardin bunu biliyordu rojin bunu gururuna yediremiyordu. Bu düşüncelerinden kapının çalınmasıyla sıyrılmıştı "Ben kimseyi görmek istemiyorum" dediginde kapının arkasındaki ses en yakın arkadaşı Hasrete aitti. Hasretle neredeyse beraber büyümüşlerdi yedikleri içtikleri ayrı gitmiyordu.Rojin kapıyı açıp arkadasının üstüne atlar derecede sarıldı" iyi ki geldin hasret"
****
Berzan aga yine meyhanede söndürüyordu feneri çıkmıyordu aklından berfin o güzel gözleri gülüşü ve berzanım diyişi.Berzan aga ceketini alıp berfinle aşk yuvaları olan tepeye çıkmıştı.Burdan mardin mükemmel gözüküyordu her eve göz gezdirdi aga kim bilir şu an kim sevdiginden ayrılıyor kalbi paramparça oluyor diye düşündü. Rojini düşündü Berfini düşündü ve ölümü düşündü. Ama yapamazdı biliyordu ailesini düşündü dayesini (babaanne anneanne anlamında) düşündü o çok üzülürdü kıyamazdı ona ama artık yapacak bir şey yoktu tek çare Rojini nikahına almaktı belki üstüne berfini kuma olarak getirirdi mutlu olurdu ama sonra rojine acıdı yapamazdı ona kim böyle bir şeyi hakederdi .Sonra telefonu çaldı arayan babasıydı merak etmiş olmalıydı "Alo baba" Nerdesin ogul sana önemli haberlerim var dügünün 1 hafta sonra...
evet kısa oldu özür dilerim hatalarım varsa affola ilk kitabım sizleri öpüyorum ve vetolarınızı bekliyorum:)
