Chapter 16: Strange Dream and Marco's POV

69 5 3
                                    

Hello Guysssss!!!! Andito na naman po ako.. HAHAHAHHA Nagbago pala ng cover ang HNBHLA…. Medyo gasgas na kasi yung una eh.. AHHAHAAHHA Jokeness…. Well, wala akong masyadong sasabihin ngayon.. HAHAHA And pakiabangan naman po ang next story ko na ia-upload ko ang prologue mamaya.. :’> At dahil makulit si @preppy13, nag-update ako.. ahhahaha

PLUG: GUYS BASAHIN NIYO PO ANG 2ND ONGOING STORY KO: “Patricia’s Letter”…. Maganda po ang plot niya pramis… :3

Well, Enjoy this Chapter guys!!

Ciao!

-----------------------------------------------------

ALTHEA’S POV

“WAG!!! WAG MO ‘KONG IIWAN!! DIBA SABI MO MAHAL MO AKO??!! PLEASE NAMAN OH!! SABIHIN MONG DI MO NA SIYA MAHAL!! PLEASE!!” hagulhol ko habang hawak hawak ang kamay ng lalakeng nakatalikod sakin ngayon.. Nakaluhod ako at punung-puno ng luha ang aking mga mata.. Ang sakit ng nadarama ko at hindi ko alam kung bakit…

Humarap siya sakin at nagsalita, pero hindi ko talaga maaninag ang mukha niya, “Patawad Althea… Pero mahal ko pa siya.. Mahal na mahal.. Goodbye.. Sana makalimutan mo ako agad..” At unti-unti niyang inalis ang kamay kong napakahigpit na nakakapit sa kanang kamay niya. Kahit boses niya ay parang di ko ma-recognize. Nakakahilo.. Di ko siya kilala pero ayaw ko siyang paalisin..

Patuloy pa rin ako sa tahimik na pag-iyak, hindi alintana ang mga taong nakapalibot at nakatingin nang puno ng awa, basta ang alam ko lamang ay pagmamasdan ko ang likuran niyang papalayo na mula sa akin, hanggang sa naging isang tuldok na lamang ang pigura niya at ako’y nilukob na ng karimlan.

(alarm tone) “Come on! Come on! Don’t leave me like this, I thought I had you figured out! Somethi---“

*SNAP*

Nagising akong may mga mumunting luha sa magkabilang gilid ng dalawang mata ko. Naninikip din ang dibdib ko at pawisan ang aking katawan. Ano bang klaseng panaginip yun? It seemed so real..

Bumangon na ako’t nagsimulang gawin ang aking morning routines, pero kahit anong pagpaka-busy ang gawin ko, hindi matanggal ang parang kakaibang pag-aalala ko dahil sa panaginip na yun. It is the first time na hindi ko agad-agad nakalimutan ang panaginip ko… ERMAGERD!! Nyare kaya sakin teh?

After kong mag-rituals and other ka-ekekan  sa aking pink room, bumaba na ako at nag-breakfast mag-isa. Tsk. Wednesday kasi ngayon and 9 pa ang klase ko while 7 naman ang dalawa ko pang bubwit na kapatid (CHOS!). Nagluto lang ako ng forever instant na pancit canton at OLAH! KAINAN NA!!! HAHAHAHAHA

While eating, hindi ko masyadong binigyang pansin ang food ko, I know it’s rude, pero di ko talaga matanggal sa isip ko yung napanaginipan ko kagabi.. ARGHHHHHH!! Nawawala ang VERY PRETTY composure ko dahil sa nakakawindang na nightmare na yun.. Tsk..

But… To think honestly, meron bang possibility na maging ganun talaga ako? Iiwanan ng lalakeng mahal pa ang ex niya? Ang sakit naman niyan sa bangs teh! Hayyyy… Well, hindi ko alam, hindi pa ako nai-inlove. Crushes, marami… actually, MARAMING MARAMI, pero yung taong parang nafi-feel kong gusto ko na siyang makasama habang buhay? Wala pa..

Hmmmm… Kung gaganon ako, siguro ay mahal na mahal ko na talaga ang lalakeng yun, which is kinda impossible unless matagal na ang relationship namin. Hindi kasi ako naniniwala dun sa one month palang ang panliligaw ay sasagutin agad dahil mahal na mahal daw… ASUS! KAECHOSAN YAN! -_____- HAHAHAHHA

By the way, wala naman akong pakialam, basta ba hindi na ituloy ni Dylan ang pagiging companion/slave/katulong/sunud-sunurang nilalang ekek ko  sa kanya (A/N: CHOS! Off topic teh?). Di naman Author.. HAHAHAHA Ayoko na kasing alalahanin pa yung dream na yun, masyadong nekeketeket eh!! LOL

Her Notebook Became His Love AdviserTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon