Punishment
"Jen, wait up." I can hear Luchi calling me but nag bingi-bingihan lamang ako. I can't explain why but I freakin' hate him, simple lang naman yung alitan namin but arghh ewan ko nakakainis siya. Why did he transfer here bah? Why did he call me out for being late? I know it was my fault for being late but he shouldn't have called it out na.
"Jennice!"
Hahayaan ko na nga lang muna ang lalaking yun, maybe he'll change pa.
"Athena Jennice!" Napalingon ako kay Luchi ng buon pangalan ko na ang tinawag niya. "Luch, I told you already, do not call me Athena!" Medyo inis kong saad sa kanya.
"Ehh kasi ghourl kanina pa ako tawag ng tawag sayo, like hello tumititigan na kaya ako ng mga tao dito." She waved her hands round and round as she speaks, siya kasi yung tipo ng kaibigan mo na may actions pag nag-eexplain. "Next time hah makinig ka naman sa mga tumatawag sayo, para di naman sila magmumukhang ewan." Pagtutuloy niya sa sinasabi.
"I'm sorry, may iniisip lang." Tanging sagot ko sa kanya. "Apology not accepted." Galit ko siyang nilingon dahil doon. How dare she not accept my apology? Mahal kaya ang sorry ko, tapos heto siya at tatanggihan lang?
I walked out of the scene, bahala siya kung ayaw niyang tanggapin ang sorry ko, basta ako? Pupunta ako sa may malapit na bookstore at magpapakalunod ako sa mga libro doon, ng saganun ay makalimutan ko yung stress ko.
Maraming mga sasakyan ang mga nadaanan ko but mas pinili kong mag lakad. Except reading, walking also help me clear my mind, it helps me think. Ahhh walks are really refreshing to the mind. Now that my minds cool I came to think of David. What if his not really like the person I met today, maybe his more than that, maybe we just got into each other's bad side quickly lang talaga kaya ganun nalang ang impression namin sa isa't-isa. I find it weird that I'm thinking about what happened earlier, I don't usually do things like this. Most of the time when I walk and cool my mind I think about answers sa quizzes or words I could have used to win an argument or a debate. Maybe I'm just too desperate to get that scholarship.
Fine, I'll treat that boy better. I'll let his attitude pass by nalang muna. Kasalanin ko rin naman ehh dahil nagpadala ako sa galit ko. Anger really isn't a good emotion, cause it made me do actions that I'll regret later on.
After walking for ages, I spotted my favorite bookstore. I hope may bago silang books, I've been rereading my books na kasi at home. If ever may new book man sila sana hindi Romance ang genre, nakakasawa na kasi ang mga love story na yan, paulit-ulit lang yung plots. Feeling ko nga characters lang at setting ang nagbabago sa mga romace novel ehh. Don't get me wrong hah, I love reading romance novels but sometimes we need to explore other genres din naman to widen our reading skills also nakakasawa kaya kung iisang genre lang ang binabasa mo. Can't judge those na mahilig sa romance lang, maybe yan talaga ang genre na nagpapagana sa pagbabasa nila.
The overpowering smell of books filled my lungs as I entered the bookstore, ahh my own kind of heaven on earth. I did not think twice na at lumapit na ako sa may information desk nila.
"Hi Miss Jennice." Bati sakin ng naka assign doon, yep sa halos araw-araw na punta ko dito ay kilala na ako ng mga staff and kilala ko na rin sila. "Hello Ate Agatha, may new books po kayo? Yun sanang hindi romance." Ngiting saad ko sa assigned staff.
"Naku Miss Jen, may bago nga kami pero romance po ang genre ehh." Napasimangot ako sa sinabi niya, but napag isip-isip ko na rin naman na bored na ako sa bahay, so I'll give this book a shot nalang muna. Tumingin ako kay ate Agatha at sinabihan siyang gusto kong tingnan ang libro. Nang mai-abot na niya sakin ang libro ay napansin ko ang mga ngiti sa labi niya, "Nabasa mona to ate?" Ngumiting tumango lamang siya at sumenyas na paras zinizip niya ang labi niya tanda na hindi niya sasabihin sa akin ang mga nangyari sa libro. She knows na magtatanong ako tungkol sa libro na yun.
