The Rules of Love

We met

Alyssa

Hi! Im Alyssa Caymo Valdez, 1st year college sa Ateneo De Manila University, varsity in volleyball. 17 years old. 5'9 ang height ko and I have 2 brothers.

Nagreready na 'ko para sa first day ko sa ateneo. Mag 7:30 pero di parin ako umaalis ng bahay dahil marami pang sinasabi si mama.

" Take care, my princess!" Sigaw niya habang binuksan ko yung pinto

" I will! I love you!" Sigaw ko din

8:00 na ng makadating ako sa Ateneo. Medyo malapit din naman sa house.

Naglakad na ako sa loob ng campus. Hinahanap ko kung anong room ako at 9:00 pa naman ang class ko kaya hindi pa ako late

"Hey! Looking for your room or for someone? Hehehe" patawa na tanong niya

Tumalikod naman ako ng tingnan kung sino yun. Medjo matangkad ng konti sakin at okay medjo gwapo din pero mukhang mayabang.

" I'm looking for my room eh" I replied

" ohhh. Ano bang room number mo?" Tanong niya

"317" matipid kong sagot

" exactly! Room ko din yun! Tara sabay na tayooo....pero medjo maaga pa. Breakfast muna tayo!" Pag aya niyang sabi

Hala ang fc neto ni kuya pogi. Hindi porket pogi ka, sasama ako sayo.

" Ay thank you pero wag na. Sige hanapin ko nalang. Hi classmate" sabi ko nalang sakanya

" Kiefer. Pero pwede rin kiefs. Call me kiefs. Sige na sumama ka na, hindi ako stranger...... So okay ako si Kiefer Ravena. I study here since highschool. I'm varsity in basketball and I'm 17 years old...single but not available" mayabang na pagpapakilala niya

Hala ang fc talaga neto kala mo naman! Wala akong pake kung single ka or hindi ka na available. Yabang mo tsk. Turn off!

" Okay fine. But thanks. Bye!" Pagpapalusot na sabi ko at tumalikod na ako

" Hey!! Miss!! What's your name?!" Pasigaw na tanong niya

Hindi ko siya nilingon at tuloy tuloy lang ako sa paglalakad...

Hindi ko alam na sinusundan niya pala ako.

" Ohhh... Alyssa Valdez" nagulat ako at kinuha niya yung i.d. Ko

" What the! You know, Mr. Ravena... First of all, hindi tayo close... And please stop following me" inis na sabi ko

Grrrr. Nakakainis lang. Grabe ang panget ko dun sa I.D. Ko

" Maganda ka sana kung di ka lang masungit. Hindi kita pipilitin kung ayaw mo sumama for breakfast. But Hi, Aly. See you later in our class" Sabi ni kiefer habang papaalis na

Nakonsensiya ako kasi friendly lang siguro siya pero ang sungit sungit ko agad sakanya.

Kaya naman bigla ko siyang sinundan..

Tumingin siya sakin na nasa likod niya..

" Are you following me?" Pagtatanong niya

Natameme ako at nahihiya ako sa ginagawa ko pero gusto ko lang na magsorry ako sakanya.

" Hmmm... Sorry." Matipid kong sabi

" Sus. Wala yun. Tara breakfast na tayo para mapatawad na kita" pag aya niya habang tumatawa

Wala na akong choice dahil gusto kong bumawi sakanya sa pagsusungit ko.

" may 9am class pa tayo" pagpapaalala ko

" I know. Mabilis lang to." Sagot niya at sumakay na kami sa kotse niya

* habang nasa kotse*

" Aly why did you choose to study in Ateneo?" Seryoso niyang tanong

" Ateneo is my dream school" I replied

Hindi na siya sumagot at nagtuloytuloy lang sa pagdridrive..

" Andito na tayo" gising ni kiefer

Nakatulog na pala ako.. Nagulat ako kung saan kami nagstop over..

Sa Isang Mala-Mansion na bahay.

"Anong ginagawa natin dito?" Tanong ko

" Magbrebreakfast nga diba?" Sagot ni kiefer

" Eh? Bakit bahay?" Pagtataka kong tanong

" Bawal bang kumain sa bahay? Aly, wala nang maraming tanong." Sabi niya at bumaba na siya sa kotse at pinagbuksan naman niya ako

" Good Morning, Sir Kiefer. Dito ka na ulit? Matutuwa si Mozzy at ang papa mo." Masayang salubong nang isang matandang babae kay kiefer

" Nanjan ba si mama, manang? Eto pala si Aly, kaklase ko." Pagpapakilala niya sakin dun sa matanda

Saka ko lang narealize na bahay pala nila ang mansion na ito.

Pumasok na kami sa bahay nila at agad naman siyang pumunta sa babae. Mama niya siguro kasi kamukhang kamukha niya

"My kuya!!!! You're here!!" Salubong ng mama niya at niyakap siya

" Ma, This is Aly. Dito kami magbreakfast." Sabi ni kiefer

"Sige anak! I'm so happy. I love you" Mukhang maiiyak na yung mama niya

Sobrang nagtataka na ako sa nagyayari...

Hindi sumagot si kiefer at umupo na. Umupo na rin ako at ang mama niya.

Nagbreakfast na kami. Sobrang tahimik. Halata ko naman na masaya ang mama niya na tingin ng tingin sa anak niya.. Hindi ko alam kung bakit.

After namin kumain... Pumunta ako sa living room nila.. Nang biglang may tumawag saakin

"Aly.." Lumingon ako sa likod at nakita ko ang mama ni kiefer

" Dun tayo sa labas.." Pagyaya ng mama ni kiefer at pumunta na kami sa labas.

" Kung sino ka man sa buhay ng anak ko ngayon, Thank you. Thank you sayo" pagpapasalamat ng nanay niya

" ha? Ano po? Thank you po saan? At kakla.." Hindi natapos ang pagsasalita ko ng magsalita ulit siya

" Nang dahil sayo umuwi na ulit si kiefer... Siguro ikaw nga ang dahilan" Sabi ng mama niya

Hala ano? Ako? Eh?

" He had his first heartbreak when he was still in 4th year highschool. Sobrang depressed siya. I lost my son that time. He started to lock himself in his room and after a month he decided to get a condo nearer in his school. We let him so he can find himself again" Paunang kwento niya

Wala akong masabi dahil hindi ko naman kilala si kiefer pero hindi ko ineexpect na behind that mayabang face is a wounded person

"I am really happy that he is back now... And that's because of you, Aly." Pagpapatuloy na sabi niya

Gustong gusto kong sabihin na kaklase lang ako ni kiefer at kakakilala lang namin pero hindi ko magawa kasi baka masira ko yung moment ng mama ni kiefer

" Aly! 8:50 na!" Sigaw ni kiefer

Nagulat naman ako! Omg first day late akoooo grabeee

" ay sige po nice meeting you po. Thank you po sa breakfast. Mauna na po kami" pagpapaalam ko sa nanay niya

" Take care you two... And anak dito ka ba mag dinner mamaya?" Tanong ng mama niya

" I'll call you" matipid na sagot ni kiefer

Dali dali kaming sumakay at nagdrive na si kiefer..

At totoo nga ang iniisip ko. Late kami. Late. Late.

Late ako sa first class ko, first day.. Dahil kay kiefer...

ETO SECOND STORY KOOO. PARA TONG BREAK HIS HEART. I DELETED THAT ONE KASI MARAMI AKONG MALI. PERO I HOPE YOU'D LIKE THIS ONE.