Soğuk Mezarlık

Korkularım

Çok soğuk anne nerdesin.. Kendi mırıldanmama uyandım.

Gözlerimi açmaya zorladıkça etrafı bulanık görüyordum. Burnuma tadını bile bilmediğim kötü kokular geliyor.
Yerin soğukluğu bütün bedenimi titretmeye yetti.
Yerde öylece yatıyorum ve üzerimde balo için aldığım elbise var.En son hatırladığım babamı sahnede gördüğümdü , ben bunları düşünürken Tavandan damlayan su sesi dikkatimi çekti ve etrafı incelemeye başladım rutubet kokuyordu burası babanemin eski köy evide böyle kokardı bu kokudan nefret ediyordum . Büyük bir demir kapı dikkatimi çekmişti kim beni neden buraya hapsetsin. Bağırmaya başladım korkuyla bir yandanda kendimi sakin tutmaya çalışıyordum.

Anne baba nerdesiniz.

Korkma kızım Duru kendine gel ne olabilir ki . Kendi kendime konuşuyordum ki bir ayak sesi geldi hemen demir kapıya koştum biri gelmişti sesimi duymuştu.
Karanlığın içinden yüzünü seçemiyordum ama bir erkek silüetiydi.
Yüzü netleşti ve çam yeşili gözlerini gözlerime dikti.

- Hoşgeldin ölüme güzelim

İşte bu sondu.

Annemin bana seslenmesiyle uyandım rüyamıydı herşey ağlamak istiyorum. Bu saçma bilinç altım bana neler yapıyordu böyle. Dün gece babamı telefon konuşması yerleşmiş bilincime belliki bugün o işide halletmem gerekiyordu.

- Duru hadi kızım kalk..

Annemi sinirlendirmeden yataktan fırladım. Kolay kolay sinirlenmez ama sinirlenincede gözü görmezdi anneciğimin. Onların biricik kızıydım başka kardeşim yoktu.

Annem kaşlarını çatmış bir şekilde odaya girdi işte şimdi faka basmıştım.
- tamam tamam sakin ol Hatice sultan aşaya geliyorum hemen
-kızım sen nezaman benden önce kalkıcaksın. Diye sızlanmaya başladı gene annem.
Sesimi bile çıkarmadan lavaboya gittim elimi yüzümü yıkayıp kahvaltı oturdum. Babam gene gazetesini okuyordu göz ucuyla bana bakıp göz kırptı kahvaltı sofrasında pek konuşmazdık annem dava dosyalarını inceler babam gazetelere bakardı. Her sabah aynıydı ikisininde başarılı bi avukat oluşu beni gururlandırırdı. Ben 23 yaşında hukuk bölümünü bitmememe rağmen çalışmayı sevmediğimden hiç bir işe girmek istemedim. Ailemde bana baskı yapmazdı durumumuz iyi olduğu için sıkıntı yoktu.
Kahvaltımı bitirmiştim herkeze afiyet olsun diyip sofradan kalktım.

Bugün kızlarla buluşup her zaman ki hafta sonu gelenegini gerçekleştirip alışveriş yapıcaktık. Hızlıca odama çıkıp şortumu kısa kollumu giydim. Yaz ayının verdiği rahatlık vardı üstümde. Hafif bir makyaj sarı saçlarımıda tepeden bir topuz yaptım. Çantamı ayakkabılarımı giyip aşaya indim.

- Nereye kızım

Annem sormuştu bunu şaşırdım bana hiç bir zaman ne yapıcağımı nereye gideceğimi sormazlardı bu bir kaç gündür tuhaf davranıyorlardı.

-Kızlarla buluşucam anne ne oluyor bir garipsiniz bi kaç gündür. Artık sormam gerekiyordu neler oluyordu bu evde

- Akşam konuşuruz kuzum . Ayak üstü olmaz dikkat et kendine etrafında bi tuhaflık sezersen ara babanı dedi ve dosyalarına döndü.

Başımı tamam anlamında sallayıp arabamın anahtarını alıp çıktım evden. Çantamı koltuğa atıp radyodan rastgele bi kanal açtım. Değişiklik vardı annemle babamda birşeyler oluyor ve bana söylemiyorlardı akşam öğrenirim diyip düşünmemeye karar verdim.

Yaşadığım şehri seviyordum burası kalabalığın arasında yalnız bi şehirdi.

İzmitte yaşıyoruz annemle babamın işlerinden dolayı buraya geldik.Önceden izmirde yaşıyorduk ve babam bir gün eve geldi taşınmamız gerektiğini söyledi ve apar topar buraya geldik. Anlam veremedim ama sorgulamadımda.

Ben bunları düşünürken gelmiştim kızlarla buluşucağımız kafeye biraz erkendi ama tek kalmayada ihtiyacım vardı. Rast gele bi masaya oturdum. Garsondan türk kahvesi rica edip denizin sesini dinlemeye başladım.

Öyle dalmışım ki garsonun kahvemi getirdiğini farketmemişim. Müthiş kokuyordu kendime geldiğimi hissettim kahvemde büyük bir yudum aldım tadıda kendi gibi mükemmeldi telefonum çalmaya başladı Burcu arıyordu nerdesin diye sorucaktı kesin. Açtım kafenin ismimi söyleyip kapattım Burcu araba kullanırken telefonla konuşmazdı kurallara çok uyardı hanımefendi.

Biranda içime bir şüphe düştü sanki biri beni izliyormuş gibi hissediyordum. Annemlerin söyledikleri etkilemiş olması gerekiyor. Oturduğum koltukta rahatsız şekilde kıpırdandım etrafa göz gezdirmeye başladım.

Karşı masamda bir adam dik dik bana bakıyordu. Tedirgin olmuştum yok canım neden bana baksın birine benzetti herhalde yüzüde yabancı gelmiyor ama nette göremiyorum karşında bi bayan var tam yüzüde bana dönük değil. Ben bunları kafamdan geçirirken adama bakıyormuşum nasıl daldım salak gibi .

Eyvahh kalktı bana doğru geliyo Duru sakın ol.. Salak gibi adama bakarsan olucağı buydu. Elini masaya vurdu kafamı masadan kaldırmam gerekiyor. İsteksizce yüzüne baktım birine benziyordu çok tanıdık geldi.

- Merhaba hanımefendi dedi ve gülüyordu.

- Merhaba dedim bende yarım ağız bir şekilde

- Ben babanızın iş arkadaşıyım izmirden yabancı değilim öyle soğuk bakmayın bana
Lütfen   Dedi ve göz kırptı.

Hayır ama ben başka bir yerden hatırlıyorum. Babam beni arkadaşlarıyla karşılaştırmazdı ki.

- Çıkartamadım üzgünüm.

- Tanışalım ozaman ben Deniz sizde Duru olmalısınız..

- Evet diyebildim sadece beni tanıyordu gerçekten.

- Rahatsız etmiyim ben herhalde arkadaşınızı bekliyorsunuz. Ama tekrar görüşücez ozaman beni hatırlayın kırılırım yoksa . Dedi ve uzaklaştı kimdi bu adam düşünüyorum ama aklıma gelmiyordu.

Kafamı çevirdim ve gemileri izlemeye başladım bir yandan denizi düşünüyordum. Yakışıklıydı geniş omuzlu esmer yeşil gözlü görsem illaki aklıma gelirdi. Unutulcak birine benzemiyordu.

Kafamı Denizlerin masasına doğru çevirdim kalkıyorlardı. Yanındaki bayan kimdi acaba orta yaşlı güzel bir kadındı Deniz ona baktığımı farketmiş belliki bana tuhaf bir bakışı vardı. Oturduğum yerde kasıldığımı hissettim gözleri yeşilin en deli rengini almıştı. Çam yeşili gibi olmuş göz kenarları kırmızıydı çok korkutucu gözüküyordu.

Bu oydu rüyamdaki adam.