Stronger Than Before (FBAFGTARD Book 2)

Chapter 11

MUHLACH's House/Residence.

Pagkauwi nila Aga, agad pumunta ng kanyang kwarto si Bianca. Hindi na muna, siya sinundan ni Aga. Hinayaan na muna, siya. Dahil, naiintindihan niya si Bianca. Nagulat din, si Aga. Sa nangyari kay, Lea. Masakit, man sa kanya pero kailangan niyang maging matatag.

Ilang oras lang, ay nagising na rin si Aga. At nagluto, na ito ng food nila for dinner. Pero, bago yun tinawagan niya muna si Mommy Ligaya.

Calling Mommy Ligaya......

"Hello, Mom? How was Lea?" Aga.

"Okay naman, siya. Tahimik niya, kayo? Kamusta ang apo ko?" Mommy Ligaya.

"Eto po, hindi siya lumalabas sa room niya. Kaya hindi ko na po, muna pinuntahan pagkatapos ko pong magluto tsaka ko nalang po siya pupuntahan." Aga.

"Aga, alagaan mo si Bianca. Baka, na trauma siya. Dahil, ngayon lang niya nakita na at narinig ng ganoon si Lea." Mommy Ligaya.

"Kayo rin, po Mom. Ah, Mom pakibantayan na rin po si Lea. Gusto ko man, pong pumunta pero baka ayaw niya po akong makita." Aga.

"Okay, Aga. Anak, ibaba ko na to." Mommy Ligaya.

Mommy Ligaya's POV.
Oh, diba? First time, kong magka POV salamat sa Magandang Author na to. 😊 Naawa talaga ako, kay Aga lalo na sa Apo kong si Bianca. I know, she's in the state of Trauma. Dahil ngayon, lang siya sinigawan ni Lea. In her, entire life. I do understand, my Daughter rin naman. Cause, nawalan siya ng Anak. Jesus, Christ sana maayos ito.

💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙

Aga's POV.
Hayy, it's been 2 days at nasa Hospital si Lea. Eto namang, Anak ko hindi ko pa rin makausap ng maayos. Pero, okay lang. Naiintindihan ko naman, pero okay na rin. Until...

"Am, Daddy?" Bianca.

"Why, Baby? May kailangan ka?" Aga.

"Am, Daddy. Magpa-paalam, po sana ako sa inyo. Na kung, pwede doon muna po ako sa dating bahay natin?" Bianca.

"Ha? Bakit, Anak? Ayaw, mo ba akong makasama?" Aga.

"Gusto po, Dad. Pero, pag nandito po ako naalala ko si Mommy. Sorry, po Dad. Na trauma, po ako sa kanya. Kaya, please Dad. Payagan niyo, na po ako." Bianca.

"Okay, basta tawagan mo ako araw-araw okay?" Aga.

"Opo, Daddy. Thank you, po." Bianca.

Bianca's POV.
Hi, Guys. :( eto malungkot, ako. Nawala yung, magiging kapatid ko. Dahil kay, Charlene. Pero, ako ang nasisi kay Mommy. Nami-miss ko, na siya. Naiintindihan, ko naman e. Kung bakit, siya ganoon. Sobra akong, nalungkot. Sorry, Mommy.

Nag start ng mag, empake si Bianca. Doon muna, siya titirang mag isa sa dati nilang bahay. Sinabi rin ni Aga na, lagi niyang dadalawin nito. Dahil di, pa naman ganoon katanda si Bianca.

"Baby, ready kana ba?" Aga.

"Yes, Dad. Am, Daddy. Pwedeng dumaan po, tayo kay Mommy saglit? Gusto ko po siyang, makita. Kahit sandali lang." Bianca.

"Osige, Baby. Tara na." Aga.

Umalis na sila, at nagtungi sa Hospital. Pagkapasok, sa room ni Lea.

"Mommy?" Bianca.

"Anong ginagawa mo dito? Umalis ka, dito! Dahil sa inyo, nawala ang Baby ko." Lea.

"Mommy, stop. Magpa-paalam, po ako aalis po muna ako. Mamimiss ko, kayo." Bianca, at umiiyak na siya.

"Get out!" Lea.

"Mommy, *hik* please *hik*." Bianca.

"I said, get out! Hindi kita, kayo kailangan!" Lea.

Tuluyan ng umalis, ang mag Ama. Hinatid na ni Aga, si Bianca sa dati nilang bahay. Nag stay din ng matagal, si Aga doon. Para nadin, mabantayan niya si Bianca.

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Ano na kayang mangyayari?

10 VOTES and 6 COMMENTS for the next UPDATE! 💙