The Butterfly Effect (DUTCH)

23

Vanaf nu zal ik even de titel van het liedje bijvoegen in case ur interested. Als je een titel van het vorige hoofdstuk wilt weten moet je het maar even vragen:)

Liedje: Fyfe - In Colour

"Wil je naar mijn huis gaan? Het is echt koud." Had Mason gezegd nadat we gezoend hadden.

"Dus je vind me leuk?"

Er verscheen een grijns op het gezicht van Mason en hij schoof een pluk haar achter mijn oor. "Ja, jij mij ook?"

Ik glimlachte, beet op mijn lip en knikte uiteindelijk zacht. Zijn grijns werd wat breder en hij trok zijn hand terug. "Leuk, nu dat duidelijk is, gaan we naar mijn huis? Het is koud."

Waren we nu samen?
Waarom deed hij er zo luchtig en nonchalant over?
Waarom deed hij dat?

Ja, hij deed overál luchtig en nonchalant over, maar hiermee maakte het me geïrriteerd.
Ik heb graag wat duidelijkheid in mijn leven.

Maar ik zei er niets van omdat het Mason was en hij oh zo dromerig was en mij oh zo dromerig maakte en knikte. Ik knikte omdat ik nooit ruzie met hem zou willen en dat dat waarschijnlijk onmogelijk is om met hem te hebben. Ik knikte omdat hij zo lief glimlachte en hij het koud had. Wat boeide het nou eigenlijk, vriendinnetje of niet, ooit zou dat wel duidelijk worden.
Toch knaagde het.

Mason stond op en stak zijn hand uit om ook mij omhoog te krijgen en toen ik rechtop stond liepen we naar zijn appartement. We leunden met onze armen tegen elkaar aan om elkaar warm te houden en dat vond ik prima, in zijn hand vasthouden had ik nu geen zin meer.

Toen we eindelijk binnen waren opende Mason de deur en liepen we verder. Ik trok mijn jas uit terwijl hij doorliep naar de woonkamer en Maggie riep. Daarna hoorde ik hem "oh," zeggen en toen ik ook de woonkamer inliep zag ik hem sullig grijnzen naar zijn zus toen ik naar zijn gezicht keek.

"Is Mia mee? Ja dat is ze," Maggie keek naar mij, glimlachte oprecht, en keek toen licht geïrriteerd naar haar broer. "Ik heb speciaal gewacht met eten, dat had niet gehoeven dus." Mompelde ze.

"Oh! Wij hebben nog niet gegeten, hoor," zei Mason en hij pakte mijn onderarm en trok me naar hem toe totdat ik naast hem stond.
"Niet?" Vroeg Maggie met een opgetrokken wenkbrauw.

"Na-ah-ah, wie wilt er pizza?"
"Mason, je moet echt eens wat gezonder gaan eten." Mompelde Maggie.
"Op een pizza Hawaï zit ananas, dat is gezond." Zei hij terwijl hij zijn mobiel uit zijn broekzak viste.

Maggie rolde haar ogen en er verscheen een klein glimlachje op haar gezicht die ze niet bedoeld had te laten zien. We (of eigenlijk Mason) bestelden pizza en toen ging hij op de bank zitten.

Ik wist niet of dat ik naast hem moest zitten of dat ik misschien bij Maggie aan de tafel zou gaan zitten, maar Mason klopte naast zich op de bank en vroeg; "kom je hier zitten?"

Dus ik knikte en liep naar hem toe, ging zitten.

"Maggie, je moet me iets vertellen," zei Mason.
Maggie keek om. "Wat is het deze keer?"

"Als ik en Mia blijven, ga jij vanavond dan weg?"
Maggie trok haar wenkbrauw op. "Ik ga weg, maar dat is niet voor jou." Zei ze terwijl ze zich weer omdraaide.
Mason glimlachte en keek naar mij, zei toen; "je wilt niet weten hoe irritant Maggie kan zijn na 10 uur s'avonds." en toen kreeg hij iets naar zijn hoofd geslingerd door Maggie en lachte hij.

VOTE COMMENT FOLLOW