Buğlem'den
14 gün sonra...
"Hayatta ilk kez mutlu olduğuma inanmıştım gerçekten güvendim ona ömrümü verdim Arda böyle bir şey yapmış olamaz benim sevdiğim aşık olduğum Arda bunu yapmış olamaz canım yanıyor ilk defa bu kadar fazla yanıyor belki bende hata yaptım değerinden fazla sevdim onu severken pişman olmadım neden şimdi beni pişman etmek istiyor ben onun için her şey den vazgeçerken o başkalarına nasıl dokunuyor bu şehir bu dünya dar geliyor bana nefes alamıyorum artık Arda'sız hiç bir şey yolunda gitmiyor onun için sadece ayrılık olabilir benim için ölüm o haklı olsun istiyorum yanlış anlamış olayım istiyorum kimsenin anlayamayacağı bir duygunun içindeyim gökyüzü kadar severdi beni ne oldu şimdi ona benim bilmediğim başka bir hayatı var başka bir gökyüzü var yarım Arda gelecek bana bir açıklama yapmasını istiyorum ya gelmezse onu seviyorum derse ne yapacağımı bilmiyorum yüreğimi deldi hayatımı cehenneme çevirdi gelsin konuşalım sonra ne olacaksa olsun"
Kendimi odaya kapattım günlerdir yatağımın içinden çıkmıyorum sadece uyuduğum zaman acım geçiyor o zaman hissetmiyorum acılarımı yarını bekliyorum belki benim son günüm olacak gün geçtikçe bitiyorum tükeniyorum gözlerimi kapattım yine derin bir uykuya dalmak için.
Güneşin doğuşuna yakın uyandım telefonum on dört gündür kapalıydı bakalım kaç kere aramış telefonumu açtım hiç bir arama ya da mesaj yok demek ki o kızla mutlu yastığımı alıp ona sarılıp ağlamaya başladım o sırada bir mesaj geldi yine
"Aşağı da seni bekliyorum " perdenin arkasından aşağıya doğru baktım Arda gelmiş bir tane daha mesaj geldi
"İnecek misin yoksa ben mi geleyim beş dakikan var bekliyorum " saçmalıyor bu çocuk nasıl gelecek dedem öldürür onu annemler uyuyor nasıl çıkacağım ben evden
Off... Bu çocuk beni öldürecek bilgisayar masasının üzerinde ki hırkamı aldım ayakkabılarımı elime aldım kapıyı sessizce açtım aşağıya indim markete doğru yürüdüm yolun sonuna geçip yanıma gelmesini bekledim ilk defa kendime hiç özenmedim olduğum gibi indim aşağıya dağınık topuzumla şiş olan gözlerimle pijamamla gittim bu sefer bana doğru yürüyor her adımın da içim yanıyor ama bana ihanet etti onu nasıl affedeceğim
"Allah'ım yalvarırım bunların hepsi bi kâbus olsun yoksa ben yaşayamam "
Yanıma geldi gözlerim çoktan doldu bile gözlerine bakamıyorum canım yanıyor bakarsam daha da kötü olacağım sarılmaktan korkuyorum eğer sarılırsam ona tüm acılarım bitecek her şeyi unutacağım sonra yine bırakacak toparlanamam darma dağın olurum konuşmayacak herhalde ilk girişi ben yapayım
"Susma"
"Seni çok seviyorum " bana bir adım yaklaştı
"Sakın bana yaklaşma" elimi tutmaya çalıştı
"Dokunma bana sadece anlat" her kelimesinde gözlerimden damla damla yaş akıyor gözlerimden
"Aptalca bir iddiaydı sonuçların bu dereceye geleceğini tahmin etmedim yemin ederim aptallık yaptım affet orda ki herkese seni anlattım bir aptallık yüzünden seni kaybedemem "
"Herkes biliyor beni öyle mi o sevgilin de biliyor mu beni bile bile mi elini tuttu nasıl yanında oldu benim yerimi tamamladı mı? "
"Anlattım o da biliyor"
"Arda her şeyi yapsaydın da bunu yapmasaydın ben bunu kaldıramam "
"Bana bir şans ver nolur her seyi unutalım yep yeni bir sayfa açalım zamanla unutacaksın sende "
"Keşke yapmasaydın Arda ben yapsam ne olurdu sonra sana gelip şans istesem sen bana o şansı vermezdin emin ol"
"Haklısın sonuna kadar haklısın ama nolur yalvarırım tek bir şans daha seni bırakamam ben nefes alamam ki "
Arda'nın da gözleri doldu ne yapacağımı bilmiyorum çok acı çekiyorum
