Son derse gelince vakit hiç geçmiyor.Çok heyecanlandım galiba dilim damağım kurudu.Zilin çalmasına beş dakika kala hocadan izin aldım hemen lavobaya gittim saçımı başımı düzelttim.
Şimdi hazırım sadece biraz heyecan var o da geçer inşallah zil çaldı kızlar hemen yanıma koştu Mira benimle gelecek çantam onda duracak o da en az benim kadar heyecanlı hemen servise koştuk bindik.Çarşı da indik Mira benim çantamı aldı ve sonra Emregilin yanina gitti.
Saat tam 16.00 benim Arda'nın yanında olmam lazımdı o gelmiştir çoktan hızlı adımlarla yürümeye başladım sanırım ilk günden biraz beklettim.Meydan camiye yaklaştım bir yandan gözlerim onu arıyor bir yandan da kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor.Etrafıma bakarken onu gördüm bacaklarım bağı çözüldü az daha küçük dilimi yutacaktım.
O da beni gördü yüzünde masum bir gülümseyle bana doğru yürümeye başladı.Ben bir yandan da kendine gel Buğlem bir sakarlık yapıp yere falan düşme sakın diye söyleniyorum. Yanıma geldi ve
-"Merhaba sağ tarafa doğru yürüyelim mi ?" Dedi yüzünde hafif bir tebessümle bende bir kaç saniye saf saf ona bakıyorum donup kaldım konuşamıyorum bile.Arda yine tekrarladı ben hala kitlenmiş bir şekilde ona bakıyorum Arda
-"İyi misin ?" dedi.En sonunda kendime gelip kafa sallayarak
-"Tabi tabi yürüyelim" dedim ve yürümeye başladık.Arda çok sakin davranıyor hiç heyecanlı değil.Bense sanki YGS sınavına girecek olan ögrencilerin heyecanı gibi bir heyecan var.Zar zor 30 dakika geçirdik bile.Yavaş yavaş ona alışıyorum derken telefonum çalmaya başladı.
Arayan annem merak etmiş olmalı havalar da erken kararıyor çünkü.Annem evde beni beklediğini söyledi gitmem lazım ama Arda ne olacak.Arda dan özür dileyerek daha sonra buluşsak annem merak etmiş beni bekliyor dedim.
Arda anlayışla karşıladı.Görüşürüz kendine iyi bak dedim ve hemen yanından uzaklaşırken Mira'yı aradım yakınlardaymış yanına gittim çantamı aldım.Çikolata sözü verdim ve evin yoluna koyuldum.Şarkı söyleyerek eve doğru gidiyorum buluşma sandığımdan biraz daha iyi geçti :)
