İyi ki hayatıma girdi beni nasıl mutlu ediyorsa aynı şekilde o da mutlu olacak.
Yanına oturdum birlikte tamamladık ilk fotoğrafımızı yapboz yaptırmış sürekli bozup tekrar yapıyoruz bir kaç kez yaptık sonra annesi yanımıza geldi bana bir paket uzattı "al kızım dene olacak mı bakalım" Arda'yla ikisi oda dan çıktı paketi açtım kırmızı bir kazak almış bana denedim aynaya bakarken kapı çaldı
"Aşkım oldu mu geleyim mi"
"Oldu aşkım gel" Arda odaya girdi arkasından annesi de geldi bana sarıldı "Çok yakışmış kızım güle güle kullan.
"Teşekkür ederim efendim " dedim ve gülümsedim
Arda'nın annesi oda dan çıktı beni gercekten çok mutlu ediyorlar artık alışmalayım onlara bundan sonra sık sık görüşeceğiz.Arda yüksek sesle bir müzik açtı sonra yanıma oturdu bu bizim şarkımız birlikte oturduk onu dinliyoruz.Arda'nın yüzü düştü bir an da bana doğru döndü
"Sana bir şey söylemem lazım "
"Söyle hayatım " gülümsedim gözlerine bakarak Arda pek mutlu görünmüyor içime bir şey düştü kötü bir şey mi oldu ki
"Aşkım hadi söylesene merak ettim"
"Ben gidiyorum"
"Nereye? Ne zaman? Niye gideceksin?" tüm mutluluğum gitti ayrılacak benden içime doğdu canım acımaya başladı
"Gölcük'e gitmem gerekiyor amcamlar çağırıyor"
"Ay aşkım ne olacak sanki git bende korktum valla kaç günlüğüne gideceksin?"
"Aşkım işte sorun orda bir daha hiç gelemeyeceğim"
"Anlamadım" ne olur şaka olsun ne olur şaka ben ne yaparım Arda olmadan nasıl dayanırım boğazıma bir şeyler takıldı nefes bile alamıyorum tam mutlu olacakken yine bir şeyler çıkıyor Arda gitmemeli
"Hayatım benim orda calışmam lazım anneanneme baka bilmem için "
"Burda çalış hatta bende çalışayım"
"Saçmalama istersen hayatım burda ki iş yerleri az veriyor geçinemeyiz ki gitmek zorundayım" gözleri doldu
"Ne zaman gideceksin peki biz ne olacağız?" ağlamaya başladım ben nasıl ayrı kalabilirim ondan nasıl dayanırım yaşayamam ilk kez böyle bağlandım ben birine
"Okul bitsin sonra gideceğiz ben şimdiden söylemek istedim biz ayrılmayacağız ama " Arda'yı ilk kez böyle görüyorum.
"Mesafeler bize engel olamaz ama demi sevgilim, bir şekilde görüşürüz yine "
"Evet hayatım iş sende çok çalışıp benim olduğum yeri kazanman gerekiyor"
"İnşallah hayatım" bana sarıldı
Of içimde bir şeyler kopuyor hala hıçkıra hıçkıra ağladım ayrı kalmak istemediğim tek insan Arda bana bir kaç saniye baktı
"Ağlamak yok ayrılmayacağız ben sensiz nefes bile alamam çünkü sen bensin,bende sen birbirimizi bu şekilde tamamlıyoruz biz bir bütünüz" dedi ve gözyaşlarımı elleriyle sildi.
"Bundan sonra ağlamak üzülmek yok bu senin için de benim icin de geçerli" dedim bende onun göz yaşlarını silip sarıldım.
"Aşkım ya eyelinerim aktı senin yüzünden beni bir daha ağlatma"
"Olsun ben senin bu halini bile seviyorum her zerrene aşığım hatun"yanaklarım kızardı utandım biraz Arda ayağa kalktı saçımı oynadı mahvetti ya saçımı çok dolaştı bende onun yüzünde otuz iki dişimin izini çıkardım.Gıcık ya mahvetti saçımı gözlerim de kararmış eyelenir akınca.
"Ben birazdan geliyorum sevgilim bekle " oda dan çıktı bende ayna da silmeye çalışıyorum yüzümü
Arda odaya geldi elinde benim çantamla bir kac tane peçete var
"Gel aşkım sen buraya otur ben seni eski haline geri çevireceğim"
"Aşkım sen emin misin daha kötü yapma"
"Beğenmezsen sileriz aşkım"
"Tamam o zaman" çantam dan gerekenleri çıkardım Arda'nın önüne koydum
"Önce peçeteye kremi sür öyle temizle öbür türlü acıyor biraz hayatım"
"Kendini bana bırak halledeceğim ben" inşallah mahvetmez beni
Gözlerimi sildi eline eyelineri aldı bakalım nasıl sürecek gözlerimi kapattım
Sürdü gözlerime üfledi kuruması için biraz gözlerim kapalı beklememi istedi sonra aynaya doğru ilerledik aynanın önüne geçti
"Aşkım valla çok güzel oldu ben çok beğendim " dedi gülerek önümden çekildi aynaya baktım bu ben miyim diye düşünüyorum yok yok bu ben olamam
"Aşkım bu ne?" valla mahvetmişsin gözlerimi "pişmiş kelle gibi sırıtıyor
"Tamam aşkım tamam kızma hemen gel temizleyelim sen yap önce bir fotoğraf mı çekinsek ki " hala gülüyor bana
"Saçmalama istersen valla döverim" kaşlarımı çattım ama o hala gülüyor ciddiye almıyor beni
Koltuğun üzerinde ki duran kremle peçeteyi aldım aynanın karşısına geçtim tam gözlerimi silecekken aklıma bir fikir geldi.Arkamı döndüm Arda'ya baktım.
"Fotoğraf çekinmeyi hala istiyor musun?"
Gülümsedi
"Evet hayatım bence çok tatlı oldun böyle "
"O zaman gözlerini kapat bende sana bir şey yapcam sonra da çekimelim "
Çantam dan bordo ruju aldım Arda'nın önüne geçtim ve dudağına bordo ruj sürdüm .
Aynanın önüne koştu hemen
"Aşkım ya bana ruj olur mu hiç"dedi gülerek
"Bakayım olmuş ya ,evet evet güzel olmuş hadi şimdi fotoğraf çekinebiliriz ."
Biraz fotoğraf çekindik sonra da ikimizde yüzümüzü sildik bende normal makyajımı yaptim tekrardan yapbozumuzu son bir kez daha yaptık.
Dolabın üzerine koyduk.
Her şey güzel gidiyor mutluyum da ama içim de bitmeyen bir acı var canımı fazlasıyla yakan bir acı belki de ailemden bir birey eksik olduğu için böyle canım yanıyor. Allah'ın izniyle geçecek bugünler de hayallerime kavuşmak istiyorum dileklerimden biri oldu Allah karşıma Arda'yı çıkardı mutluluğumun sebebini ömrümü verebileceğim bir insan.
Arda'nın annesi yanımıza geldi bize meyve tabağı hazırlamış.
"Zahmet etmeseydiniz keşke yine de teşekkür ederiz"
"Afiyet olsun bitanem ben sizi rahatsız etmeyeyim canınız bir şeyler çekerse bana seslenin ya da söyleyin ben size yaparım"
"Yok sağolun teşekkür ederiz tekrardan"
Annesi oda dan çıktı Arda'ya dik dik baktım
"Neden bana yardımcı olmuyorsun zaten çok utanıyorum biraz sende konuş"
"Utanınca daha bir tatlı oluyorsun ondan sustum yoksa biliyorsun yani aşkım"
Bu çocuk beni utandırmayı çok seviyor yine utandım Arda'da bana gülüyor elime bir tane çilek aldım hemen ağzına soktum gülmesin yesin utanmayı sevmiyorum.
"Hayatım ben meyve yedikten sonra eve gideyim saat geç oluyor"
"Of aşkım gitmesen olmaz mı?"
"Olmaz malesef sevgilim bir kaç tane önemli dersler var onlara gireyim sonra ki günler rapor alırım gitmem yanına gelirim"
"Tamam aşkım ama bak kesin gel özlüyorum"
"Tamam tamam "dedim gülerek
Meyvelerimizi yedik içeriye anneannesi ve annesinin yanına gittik ellerini öptüm her şey için teşekkürlerimi ilettim.
Durağa gittiğimiz de hep otobüs orda oluyor ama bu sefer saniyelerle kaçırdık bir daha ki otobüs bir saat sonra ben ne yapacağım annemler çok merak eder kaldım burda ben bunları düşünürken telefonum çaldı Arda az daha açacaktı arayan annem
"Aşkım ses çıkarma " kafa salladı telefonu titreyen sesimle açtım
"Nerdesin kızım"
"Arkadaşımın yanındayım anne yarım saat bir saat sonra gelirim"
"Yarım saat sonra gel kızım geç kalma dedenler gelecek "
"Tamam anne gelirim görüşürüz" telefonu hemen kapattım
Arda bu sırada arabası olan bir arkadaşını ayarlamış o bırakacak beni Arda'nın arkadaşı gelene kadar biraz fotoğraf çekindik yine
Araba geldi birlikte bindik Arda arkadaşına teşekkür etti şansımıza o da Akşehir'e gidiyormuş.
Sağolsun beni bıraktı Arda'yla eve geldim dedemler gelmiş bile hoşgeldiniz dedim ve odama geçtim.
Başımı yastığımın üzerine koydum ve ben bu insanları hak edecek ne yaptım bu kadar mutluluğu yaşatmalarının sebebi olmalı hayatım boyunca ilk defa böyle bir mutluluğu yaşıyorum...
Medya:Buğlem ve Arda
