Chapter 30

14.3K 389 16
                                    

Mahimbing na natutulog si Cirino sa tabi ko. And oops--- nothing happened -_-








Bumangon ako at nagpasiyang pumunta sa di kalayuang parke. Sa parke kung saan muntikan ng mamatay si Gelo. I can't digest that! Kakambal siya ng kaibigan ko!









Naupo ako sa isa sa mga swing nang may naramdaman akong presensya sa likod ko. Titingin na sana ako sa likod ko ng may panyong sumilay sa harapan ko. Naamoy ko ito at parang biglang umikot ang buong paligid.








***







3rd's Person POV








Mahimbing sa pagkakatulog si Cirino ng biglang parang may bumuhos sa kanya ng napakalamig na tubig at bigla na lang siyang napaupo sa kama.








Ayaw man niyang aminin sa sarili niya pero ramdam na ramdam niyang nahihirapan ngayon si Xiarana.









"Fxxking hell." bulong niya sa sarili niya at agad na kumaripas ng takbo.









Alam na alam na niya agad ang lokasyon ni Xiarana dahil sa pang-amoy nito. May marka niya si Xiarana kaya hindi ito naging mahirap para sa kanya.









Pero nang makarating siya sa mismong lokasyon ay parang biglang nandilim ang paningin niya. Nanlambot ang tuhod niya sa nakita.









He saw Xiarana, lying on the floor, lifeless and covered with her own blood.









****









"X-xiarana! You're awake!" sabi ng isang tinig. Nahirapan akong dumilat sa hindi malamang dahilan at feeling ko ay sobrang tuyo ng lalamunan ko. Gusto kong gumalaw pero parang kikirot ang buong katawan ko once na gumalaw ako. What happened to me?





"T-tubig..." kumaripas siya sa pagpunta sa side table para magsalin ng tubig at binigay agad sakin. Nakaramdam ako ng ginahawa ng mabawasan yung pagkakatuyo ng lalamunan ko.





"A-anong nangyari?" tanong ko at tinignan si Cirino na hinahalikan ang likod ng palad ko. Nagulat ako ng makita kong umiiyak siya.






"U-uy, ano ba?"





"I'm sorry. I'm sorry." puro sorry lang ang naririnig ko sa kanya pero bakit ba siya humihingi ng tawad? Naguguluhan ako!





"Tangna, sorry. Hindi ko nagawang protektahan ka. Wala akong kwenta." sabi niya at agad na lumapit sakin at niyakap ako kahit na nakahiga ako.





Nanatili lang akong tahimik hanggang sa kumirot ang ulo ko at naalala ko ang nangyari...





They tried to kill me by consuming my blood. Hindi pa sila naawa sakin dahil pinagkakalmot pa nila ako. I can't believe this... kung sino pa yung huling taong naisip ko na tutulong sakin ay siya pa itong mismong tumulong sakin.







"Mapapahamak si Cirino dahil sayo. Layuan mo siya kapalit ng buhay mo."





*****

Waaaah! Sorry~ ang bagal at ang ikli pa ng update. Happy Mom's Day! ^^~










Marked by the Vampire (FIN.)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon