Çılgın Kuzenler

Bölüm ~1~

Sen beni boşuna
Kalbinin oralara koyma
Kollarını bana sarma
Kalamam oralarda

Sen de gül eğlen
Öyle acıklı konuşma
Hayat ne ki sonuçta
Anlık bir buluşma
Lalala la ben de böyleyim
Lalala la hep de böyleydim

Geçmişe gitmem
Küsüm gözyaşlarıyla
Daha güçlüyüm ben
Hatalarımla

Beni kendi yoluna çağırma
Benim yolum başka
Gittiğim yer başka
Yokuşlarım başka

Karanlıkta yanabilirim
Boşlukta durabilirim
Düşmem ben!
Kanatlarım var ruhumda

Geldiğim gibi gidebilirim
Aşktan vazgeçebilirim
Zincir yok ki benim boynumda

Yine mi yaa? Bu kız bıkmıyor mu her sabah aynı şarkıyı dinlemekten? Tamam anlıyorum çok seviyor ama sesini kendi duyabileceği bir şekilde kıssa ya hiç olmazsa.

Her sabah aynı şarkıyla uyanmak zorunda mıyım ben?
Böyle giderse akşama kadar Aysu'ya saydıracağımı bildiğimden yataktan kalktım, offf dün gece yine geç saatlere kadar konuştuğumuzdan ve sabah son ses şarkıyla uyandığımdan kafam kazan gibiydi.

Yataktan kalkıp paytak adımlarla banyoya girdim. Rutin işlerimi hallettikten sonra odamdan çıkıp Aysu'nun odasına gittim. İnanmıyorum yaa şarkı hala devam ediyordu. 3'e kadar sayıp kapıyı birden açtım. Aysu korkudan olacak ki yataktan yuvarlanıp düşmüştü. Ahahahahahahh yaa ben böyle karnımı tutup gülmeye devam ederken kuzenim yerden kalkıp ateş fışkıran gözlerle konuşmaya, pardon bağırmaya başladı...

"Manyak mısın kızım? O nasıl girmek öyle? Teyzemle eniştem sana kapı çalmayı öğretmedi mi? Ya korkudan sesim falan kısılsaydı? Napardım ben hiç düşündün mü?

"Saçmalama istersen. Yani hakkını yiyemem sesin kötü değil ama-"
Sözümü kesen Aysu'nun sesi oldu.
"Kötü değil ne ya çok güzel demek istiyordun galiba." Ahh bu kızın egosu tavan yapmış yine. En iyisi uzatmamak yoksa sabaha kadar konuşur.

"Evet kuzen doğru söylüyorsun sesin çok güzel hatta müthiş ama sabahları artık kendim kalksam hı? Yani senin müthiş sesinle kalkmayı çok isterdim de biliyorsun sabahları kendim uyanmazsam bütün gün başım ağrıyor."

Aysu yanıma gelip kollarını boynuma doladı ve sımsıkı sarıldı. Aysu'dan böyle haraketler beklerim ama böyle ciddi ciddi sarıldığını ilk defa görüyorum doğrusu şaşırmadım değil. Ben böyle düşünürken, Aysu kulağımın dibinde bağırarak şarkıyı söylemeye başladı.

"Lalala la ben de böyleyim
Lalala la hep de böyleydim"

Şarkıyı söyleye söyleye kaçarak odadan çıktı.

"Ulan Aysu ben şimdi sana yapıcağımı bilmez miyim ?" deyip bende arkasından koşmaya başladım. Anlaşılan küçük cadı yine oyun istiyordu. Aysu'yla aramızda 6 ay olmasına rağmen hep kendimi abla gibi hissederdim. Hep onu koruyup kollar, yanlışları, doğruları ona gösterirdim. Aysu çok akıllı bir kız ama içinde hep küçük kız çocuğu yatıyor. Belki bu yüzdendir onu koruyup kollamak istememin sebebi...

#