A.M. UNIVERSITY

CHAPTER 4 - Smile

#AMUniversity4

***

Dedicated to friesbuddy, rojenmayecasimillo, and MaiDen_4ever16. Solid commentators!

***

Nicomaine's Point of View

*Singing radiohead at the top of our lungs,

with the boombox flaring as we're falling in love.

Got a bottle of whatever but it's making us drunk,

singing here's to never growing up*

*yawns*

Maaga akong nagising ngayong araw. Excited na ako pumasok! Hihihi.

I did my morning rituals before going out of my room.

"Hey Nicomaine! What's with the mood?" Nicodean asked.

"Anong 'what's with the mood?' ka dyan, Nicodean! Hahaha baliw"

"I am sensing happiness over you. There really is something behind your smile, Menggay" Nicolette said. Seriously?

"Omygosh. Omygosh. Who's the unlucky guy of your life? Yiiie" Nicoleen teased. May pasundot-sundot pang nalalaman. Sundutin ko nguso nito eh hahaha.

At grabe naman yung 'unlucky'! Meanie forevs.

"Hala! Inaano ba kayo? Hindi ba pwedeng maging masaya lang? Excited ganoin!" I explained sabay kagat sa hotdog na nasa lamesa.

How ironic. Dati, sinusumpong pa ako ng katamaran kapag papasok sa AMU. Ngayon ewan ko ba!

Eeeeeeeeh kasi naman si Faulkerson!

*Flashback*

Haaay. Grabe! Hindi ka mabo-bored dito sa office room ni Faulkerson. Ganun kaingay at kasaya dito.

Sa sobrang saya at ingay ay gusto ko na ibalibag yung mga gamit dito para lang mabasag ang katahimikan.

Paano nakakayanan ni Faulkerson na manatili sa ganitong klase ng lugar? Mukhang nasalo na lahat ng katahimikan at boredom sa buong mundo. Nakakaiyak.

He was just lying there in his swivel chair. Nagawa niya akong ipagpalit sa paperworks niya. Huhuhu. I mean, hindi man lang niya ako in-entertain. Sayawan niya lang ako o kaya kantahan, ayos na. Pero wala! Nakatutok lang siya sa trabaho.

Samantalang ako? Lahat na yata ng bagay ay nagawa ko na para lang aliwin ang sarili ko.

Nag-tumbling, nag-rolling, nag-jumping jacks, nangulangot, nagtanggal ng patay ng buhok, nagkudkod ng balakubak, nagngatngat ng kuko sa kamay at paa, nakipag-jack en poy sa salamin at pati pakikipag-usap sa langgam at langaw ay nagawa ko na pero tuloy pa din siya sa pakikipagbakbakan sa mga papeles at dokumento.

Pero syempre, joke lang yung mga sinabi ko. Exaggerated lang ako masyado. Waaaaah! Mamamatay ako sa sobrang pagka-bored. Teka, posible ba yun?

*Imagination*

"Waaaaah! Huhuhu. Bakit mo kami iniwan?"

"Condolence po. Ano pong ikinamatay niya?"

"Boredom. Huhuhu"

*End of imagination*

Nye. Mukhang tanga yung 'cause of death'. Ano? Trip-trip lang ang buhay? Nakakaloka.

"We'll be starting our session tomorrow. Agahan mo pagpasok"

"Ay boredom!" Anak ng pusa talaga si Faulkerson. Hilig-hilig manggulat!