Bölüm 8 ~Şimşek~

36 2 2
                                    


(Demirel'den)

Dünyada takma adı tek onun Ay olamaz ya. Dolunayı eve bıraktıktan sonra eve gittim. Anılarımı hatırlamaya çalıştıkça başıma ağrı giriyordu. Yemek yemeden yatağa uzanıp gözümü kapattım. Gece şimşek çakma sesi yüzünden uyandım. Şimşek sesine küfür savurduktan sonra telefondan saate baktım. Saat gecenin 2'si olduğunu anlayınca tekrar küfür savurdum. Ardından Dolunay'ın sesi beynimde yankılandı.

"Yağmur yağarken şimşek çakıyor ya evde yalnızsam korkarım hem de elektrikler kesildiğinde" ( 5. Bölüm )

Doğruluk cesaretlik oynarken söylemişti. Bu kız beni öldürecek! Ceketimi hızlı bir şekilde giyindikten sonra anahtarımı alıp sessizce dışarıya çıktım. Dolunay'ın evinin önüne seri bir şekilde gittim. Derin nefes alıp zili çaldım. Bir süre sonra kapı açılmayınca uyuyor diyip geri gidecektim ki ağlama sesi gelince rotamı tekrar Dolunay'ın evinine yönelttim. Evin etrafını gezdikten sonra büyük bir ağaç gördüm tahminim ağacın Dolunay'ın odasına uzanıyordu. Ağaca tırmanmaya başladığımda Dolunay'ın ağlama şiddetini daha iyi duyabiliyordum. Ağaç ıslak olması işleri biraz daha kötüleştiriyordu. Pencerenin yanına kadar tırmandıktan sonra içeriye baktım. Dolunay yere oturmuş ağlıyordu. Camı tık tıkladığım zaman tez bir çığlık attı. Cesaretini topladıktan sonra cama baktı. Benim olduğumu anlayınca yüzünde bir tebessüm oldu. Pencereyi açtıktan sonra içeriye girdim. İçeriye girdiğim an bana sımsıkı sarıldığında gerçekten korktuğunu anladım. Onun sarılması beni rahatlatırken konuştu.

"Geldiğin için teşekkür ederim"

"Önemli değil ufaklık"

"Hey! Ben ufaklık değilim."

"Belli belli" Bana kaçamak bakış atınca bir şey demek istediğini anladım.

"Bir şey demek istiyorsun ama söyleyemiyorsun."

"Şey..."

"Ney?"

"Benle uyur musun?" Utana sıkıla söylediği cümle yüzümde bir tebessüm oluşturmuştu. Dolunay'ın elini tutup yatağa yatırdım. Ben ona o da bana sarılıyordu. O benim kokumu bende onun çilek kokusunu içime çekiyordum. Yavaş, yavaş kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Bir evdeydim, bana korkunç bir şekilde tanıdık geliyordu. Ben evi incelerken küçük bir kızın ağlama sesiyle durdum. Ağlama sesine doğru yürüdüm. Önceki rüyamda gördüğüm kızdı. Şimşek çakıyordu, her şimşek çarptığında kızın ağlama şiddeti yükseliyordu. Birden penceren bir çocuk girdi. Çocuğa bakınca önceki rüyamdaki bana benzeyen çocuktu. Kız hem sitemle hemde ağlamaklı bir şekilde konuştu.

"Geç geldin!"

"Özür dilerim Ay'ım, uyuya kalmışım" kız üzüntüyle yere bakarken erkek kıza sımsıkı sarıldı. Kızda ona karşılık verirken ortada bir sessizlik olmuştu. Kızın ağlamasının durduğunu anlayınca erkek derin bir nefes aldı. Büyük bir şimşek çakması yüzünden elektrikler gitti. Kız çığlık atınca erkek hemen elindeki feneri açtı. Kızı yatağa yatırıp yanına yattı. Elindeki feneri komidinin dikey ve açık bir şekilde bıraktıktan sonra kıza sarıldı. Kızda ona sarıldıktan sonra yattılar.

(Dolunay'ın Ağzından)

Bilgisayardan Nail Shop Paris dizisini izlerken şimşek çarpmasıyla hafifçe irkildim. Ardı ardına şimşekler çarpınca yavaş, yavaş bedenimi korku sardı. Büyük bir şimşek yüzünden elektrikler gidince gözlerimi kapatıp Demirel'in eskisi gibi gelmesini bekledim. Gelmiyordu işte! Demirel seni hatırlamıyor bile! İç sesi yüzünden ağlamaya başladım. Umudum yavaş, yavaş tükenirken pencereden bir ses gelince çığlık attım. Cesaretimi toplayıp pencereye baktım. Pencereden Demirel'in baktığını görünce içimi içime sığdıramadım. Belki hatırlamıyor ama gene mutluydum. Demirel beni yatağa yatırınca ona sarıldım ve kokusunu içime çektim. O da aynısını yapınca gülümsedim. Aklımda iki şey vardı. Birincisi Demirel neden geldiği ikincisi ise yarın okulumun ilk günü nasıl geçeceği idi. Demirel'in sıcak bedenine sokulduktan sonra rahat bir uyku çektim.




Yarın Dolunay'ın ilk okul günü acaba nasıl geçecek?

Demirel neler hatırlayacak?

Deniz ile Dolunay mı?

Demirel ile Dolunay mı?

Özür dilerim geç yayınladığım için biliyorsunuz ki bir eğitim dönemindeyiz yazın daha hızlı bölümler gelecek. Okuma sayıları düştü bu beni üzüyor :( Okuyucularımı en içten öpüyorum Sağlıkça kalın!!


Hatırla (Şansız Nesil 3. Sezon)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin